देश युक्रेन र प्यालेस्टाइन बन्ने भो !

देशले प्रजातन्त्र पायो, लोकतन्त्र पायो, गणतन्त्र पायो, संघीयता र धर्म निरपेक्षता समेत पायो तर जनताले केवल अभाव र दवाव मात्रै पायो । महंगीको मारमा पिल्सिएका नेपाली जनताले देशमा महंगी नियन्त्रण, सुसासनको स्थापना र शिघ्र बिकासको लागि पटकपटक नेतृत्व फेर्ने प्रयास पनि गर् तर देशमा शुसासनको डंका पिटनेहरु नै भ्रष्टाचारको आहालमा डुवेका छन् । देश र जनताको लागि सकारात्मक सोच राख्नेहरु खाडी, मलेसिया र कतार पुगेका छन् । 

नेपाल आमाको छातीमा बलात बलात्कार गर्नेहरु नै सत्ता र सरकारको नेतृत्वमा झुमेका छन् । बौद्धिक जगतलाई देश बाहिर पठाएर जेनतेन रेमिट्यान्सको भरमा मुलुक घिस्रिरहेको छ । दिनानुदिन देशबाट युवा जनशक्ति निख्रिरहेको छ । देश झनझन बिदेशीको कृडास्थल बनिरहेको छ । युवाले हामीलाई देशमै गरिखाने वातावरण बनाईदेउ सरकार भनेर भनिरहेको छ । 

अहिले मध्य असार चलिरहेको छ । मानो रोपेर मुरी उब्जाउनु पर्ने समयमा खेतबारी बाँझै राखेर कर्मबिर नेपाली एयरपोर्ट तर्फ अगाडि बढीरहेको छ । जतिनै श्रम र मेहनत गरे पनि किसानको उत्पादनले उत्पादन लागत धान्न छाडिसकेको छ । उत्पादित अन्न बिक्री नभएर किसानको उत्पादन आँगनमै कुहिएर जान थालिसकेको छ । देश चलाउने ड्राइभरले केवल खलासी मात्रै पालिरहेको छ । सरकारले अनुत्पादक शिर्षकमा देशको खर्बौ रकम फालिरहेको छ ।

सरकारले विकासको सवै बाटो बन्द गरिसकेको छ । अदालत भ्रष्टहरुको चंगुलमा फसेको छ । अपराधिलाई सजाय र माफी कानुनले हैन सडकको भिडले निर्णय गर्न थालिसकेको छ । ठग, बलात्कारी, अपराधी र कालोबजारीलाई छुटाउन राज्यको सम्पुर्ण शक्ति लागिपरेको छ । निर्दोष ब्यक्तिले अनाहकमा सजायको भागिदार बन्नु परिरहेको छ । ठगका नाईकेहरुलाई नै देशको ड्राइभर मान्नु परिरहेको छ ।

असारमा किसानलाई मल र बीउ हैन ठेकेदारलाई ठेक्का चाहिएको छ । हिलौटे बिकासमा राज्यको अर्बौं रुपैया फालिएको छ । कमिशनको चक्कर मिलाउन नेताहरुका घरमा भुसतिघ्रे गुण्डा पालिएको छ । देशलाई युक्रेन र प्यालेस्टाइन बनाउने अभियान थालिएको छ । जनताका समस्यालाई फोहोरको डंगुरमा लगेर फालिएको छ । 

मुटु नभएका ठगहरका भिडमा दह्रो मुटु भएको राँगो पालिएको छ । बिउको रागोलाई फेरि पनि उन्नत जातको कुँडो हालिएको छ । देशलाई बिश्वकै एक नम्बरको भ्रष्ट मुलुक बनाउने अभियान थालिएको छ । जनताले तिरेको खर्बै राजस्व भ्रष्ट र अपराधी पाल्न खर्च गर्नु परिरहेको छ । राष्ट्रिय ठगलाई नै देश र जनताको सुरक्षा गर्ने जिम्मा लगाईएको छ । जनता खच्चरमा खाद्यान्न ढुवानी गर्न बाध्य छन् मन्त्रालयमा हजारौं गाडी कवाडी बनाएर फालिएको छ । 

सुन फल्ने देश छोडेर नुन फल्ने खाडीमा जान कस्लाई पो रहर होला र ? मुटुका टुक्राजस्ता २० बर्ष पनि नपुगेका छोराछोरीलाई खाडी, मलेसिया र कतार पठाउँदा कुन आमाबुवाको मन नरोला र ? राज्यको प्रत्यक्ष निगरानीमा रहनु पर्ने शिक्षा र स्वास्थ्य ब्यापारीका हातमा पुगेको छ । रोजगारका ठोकामा भोटेताल्चा हालिएको छ । 

ढुंगा, पानी र जडिबुटी मात्रै बेच्दा पनि नेपालीको प्रतिब्यक्ति आय अमेरिकीहरुको भन्दा बढी हुनसक्छ । फलफुल र कृषि उत्पादन नहुने नेपालको जिल्ला कुन छ ? दक्ष जनशक्ति देश फर्काउने आश्वासन दिएर सत्तामा उक्लिएकाहरुले नै भ्रष्ट र ठगहरुलाई देशबाट भगाए पछि अब नेपाली जनताको आशा र भरोसा मरिसकेको छ । यस्ता महाठगहरुका अमिला आश्वासनले नेपाली जनताका पेटमा चुर्ना परिसकेको छ । यिनिहरु प्रतिको नेपाली जनताको बिश्वास एक अंकमा झरिसकेको छ । 

देश हरिकंगालको अवस्थामा पुगिसकेको छ । अब  यीनीहरुबाट  देश बन्दैन भन्ने बिश्वास नेपाली जनतामा परिसकेको छ । भ्रष्ट, ठग र देश लुटेराहरुप्रति नेपाली जनताको मन मरिसकेको छ । अब त नेपाली जनताका आँखामा आँसु रित्तिईसके, यिनिहरुकै कारण देश अपराधिकरणको मार्गमा अगाडि बढीसकेको छ ।