राजा महेन्द्र, योगी नरहरिनाथको थुना र वर्तमान राजनीतिक सन्दर्भ !

नेपालबहस संवाददाता
साउन २८, २०७६ मंगलबार २०:६:४

केशवप्रसाद भट्टराई
२८ साउन, काठमाडौं । योगी नरहरिनाथ पिताजीलाई भेट्न आइरहन्थे, आमा र दाईदिदीहरूले चर्चा गर्दा मैले योगीजीको नाउ थाहा पाएको थिएँ ।
योगी राजा महेन्द्रका उच्च प्रशंसक थिए तर एकचोटी राजा महेन्द्रले उनलाई लामै समय ‘निश्चित अवधि सम्झना भएन’ थुनिदिएका थिए । उनै नरहरिनाथ थुना मुक्त भएछन् र डिल्ली बजारको सांस्कृतिक केन्द्रमा उनको भाषण हुने भएछ ।
तिथि मिति सम्झना छैन , म स्कूल मै पढ्थे जस्तो लाग्दछ ,बासु दाई ‘बासुदेव आचार्य , बोहोरेटार’ हो वा अरू नै कोही अग्रजसँगै म पनि उक्त स्थलमा पुगेँ !
त्यहाँ नरहरिनाथले भनेका अरू कुरा सम्झना भएन तर उनले भनेको एउटा कुरा भने मेरो मनमा गडेर बसेको छ ।
उनले भनेका थिए । राजाको झन्डा र राष्ट्रको झण्डा फरक हुनुहुन्न ।
हो म ईश्वर मान्दिन तर मेरो देशका करोडौं जनताको धार्मिक भावनाको सम्मान गर्न म मन्दिरमा जान्छु
……
स्मरणीय छ नेपालको राष्ट्रिय झण्डा भन्दा राजाको झण्डा फरक थियो । राजाको झण्डामा सिंहले झण्डा समाएको देखिन्थ्यो ! लाग्दछ, यिनै आधारमा उनले राजा महेन्द्रको आलोचना गरेका थिए र उनी थुनिए !
……..
अहिले मुलुकका अत्यधिक ठूलो सङ्ख्याका जनताको धर्म र शासक समुदायको धर्म फरक छ, विश्वास र आस्था फरक छ । उनीहरू ईश्वरको नाउमा पद ग्रहणको शपथ लिंदैनन ! आम जनताको विश्वाससँग जोडिन नै चाहन्नन !
एउटा सानो तर विदेशी शक्तिको भर र बल पाएको समूह र समुदायसँग मात्रै जोडिन चाहन्छन उनीहरू ! त्यसैबाट शासकीय शक्ति प्राप्त हुने विश्वास उनीहरूको देखियो ! उनीहरू जनताको आस्था र भावनाको प्रतिनिधित्व नै गर्दैनन् !
त्यसैले जनताले उनीहरूलाई आफ्नो मान्न सकिरहेका छैनन् !
अस्थिर र गतिहीन अनि सधैं सरकार परिवर्तन र सत्ता परिवर्तनका कुरा नै स्थायी हुने रहेछन
…..
एक चोटी भारतीय प्रधानमन्त्री राजिव गान्धीलाई शान्ति निकेतनका विद्यार्थीहरूले सोधे – तपाइँ ईश्वर मान्नुहुन्न तर पनि मन्दिर जानुहुन्छ नी ? गान्धीको जवाफ थियो । हो म ईश्वर मान्दिन तर मेरो देशका करोडौं जनताको धार्मिक भावनाको सम्मान गर्न म मन्दिरमा जान्छु , जहाँ जनताको आस्था छ त्यहाँवाट म कसरी अलग हुन सक्दछु ? जनताको मन्दिर मेरो पनि मन्दिर हो ।
…..
मुलुकमा दुइ तिहाई बहुमतको सरकार छ ! संवैधानिक र कानुनीरूपमा सरकारमाथि कुनै चुनौती छैन ! तर सरकार संसद्को , कानुनको र संविधानको बलले मात्रै बलियो हुँदो रहेनछ !
अदालत,सेना, प्रहरी, प्रशासन संयन्त्र, संवैधानिक निकाय,बुद्धिजीवी समुदाय, पेशागत क्षेत्र, बिद्यार्थी, ट्रेड युनियनमात्रै नभएर विदेशी गैर सरकारी संस्था र विश्वका शक्तिशाली र समृद्ध मुलुकहरूको यत्रो ठूलो भर र बल हुँदा पनि सरकार किन अस्थिर देखिएको छ त ?
……..
किन राजनीतिक वा सत्ता परिवर्तनको कुरा सत्तारूढ दलकै सर्वोच्च नेताबाट बारम्बार आइरहेको छ त ? हाँसी हाँसी असाधारण सहजता प्रदर्शन गर्दै नारायणहिंटी छोडेर हिँडेका र पुन राजगद्दी प्राप्त गर्नमा कुनै लालसा नराखेका तर जनता र सबै पक्षले चाहेमा राज धर्म र राष्ट्र धर्म निर्वाह गर्नबाट पछि नहट्ने ‘सम्भवत निष्काम कर्म चेतना भनेको पनि त्यही हो’ कुरा मात्रै गरेका राजा ज्ञानेन्द्रले खोक्दा पनि १० बर्षे विद्रोहका नेता र शक्तिशाली सत्तारूढ दलका अध्यक्षको किन सातो गएको देखिन्छ ? किन उनी असन्तुलित बन्न पुग्दछन् ?
……
योगी नरहरिनाथकै भनाईको मर्मलाई जोडौं । जनताको धर्म एउटा शासक समुदायको धर्म अर्को ! आमजनता कम्युनिस्ट छैनन्, कम्युनिस्ट पार्टीकै नेता कम्युनिस्ट छैनन्, कम्युनिस्ट व्यवस्था संसारमा लोकप्रिय छैन ! दुइटा हातका औंलामा गन्न सकिने कम्युनिस्ट मुलुक पनि दुनियाँमा छैनन् !
……..
जनताले कम्युनिस्ट पार्टी मनपराएर दुई तिहाई दिएका होइनन्, एउटा सन्दर्भमा केपी ओलीको राष्ट्रियता प्रतिको दह्रो अडान !
भारतीय नाकावन्दी
कांग्रेसको मूल्यहिन राजनीति र कांग्रेस नेतृत्वले जनतामा आशा र भर जगाउन नसकेको अवस्था आदि कारणहरूको योग र दुइटा ठूला पार्टीको एकता आदि धेरै कुराले त्यसमा योगदान पुर्याएको थियो । नेपाली समाज , वौद्धिक समुदाय र राजनीतिक अवसरवादिताले पनि भूमिका खेल्ने नै भयो
……
राजनीति, प्रणाली र दलहरू जनतासँग जोडिएनन भने संविधान,कानुन र सेना-प्रहरी लगायत सिङ्गो राज्यसंयन्त्रमा शक्तिशाली नियन्त्रण भए पनि सरकार कमजोर , अस्थिर र गतिहिन अनि सधैं सरकार परिवर्तन र सत्ता परिवर्तनका कुरा नै स्थायी हुने रहेछन । सरकार स्थायी भएको आभास नै हुँदो रहेनछ !
नेपालबहस संवाददाता
नेपालबहस डटकमको अंग्रेजी संस्करणका साथै अनलाइन टीभी पनि सञ्चालित छ । फेसबुक र ट्वीटरमार्फत पनि हामीसँग जोडिन सकिनेछ । नेपालबहसमा प्रकाशित कुनै सामग्रीबारे कुनै गुनासो, सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई info@nepalbahas.com मा पठाउनु होला । धन्यवाद ।
लेखकबाट थपट्रम्पले सत्ता सम्हाले लगतै अमेरिकामा टिकटक सेवा पुनः सञ्चालन
माघ ७, २०८१ सोमबार
अब महँगा फोनमा ह्वाट्सएप, फेसबुक र इन्स्टाग्राम नचल्ने
पुष ९, २०८१ मंगलबार
रानी भन्सार नाकामा खटिएका सशस्त्र प्रहरीका डीएसपी राउतविरुद्ध उजुरी !
नेपालबहस संवाददाता
फागुन ८, २०८१ बिहिबार
ओसामा बिन लादेनलाई मार्ने टोलीलाई ओबामाले किन इन्च टेप उपहार दिए ?
नेपालबहस संवाददाता
फागुन ६, २०८१ मंगलबार
रानी भन्सार नाकामा खटिएका सशस्त्र प्रहरीका डीएसपी राउतविरुद्ध उजुरी !
फागुन ८, २०८१ बिहिबार
सशस्त्रका डीआईजी बढुवामा सकसः शक्ति केन्द्रको दवावमा जुनियर हावी, अलमलियो बढुवा समिति
फागुन ८, २०८१ बिहिबार
संघीय प्रहरी ऐन : नेपाल प्रहरीलाई किन चाहियो स्वतन्त्रता ?
फागुन ८, २०८१ बिहिबार
ट्रम्प नीतिको डरले अमेरिकामा ११ वर्षीया आप्रवासी बालिकाले गरिन् आत्महत्या
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
दुना–टपरी उद्योगमा रमाउँदै र कमाउँदै पाल्पाली महिला
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
९१ वर्षमा आँखाको ज्योति फर्किएपछि...
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
वीरगञ्ज भएर केआईआईटीका १५९ विद्यार्थी फर्किए
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
शुक्रबार तोलामा १ हजारले घट्यो सुनको मूल्य
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
कुमारी सहकारी ठगी प्रकरणः बचतकर्ताको डेढ अर्ब रकम हिनामिना अभियोगमा पूर्व सञ्चालक पुन पक्राउ
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
ट्रम्प नीतिको डरले अमेरिकामा ११ वर्षीया आप्रवासी बालिकाले गरिन् आत्महत्या
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
दुना–टपरी उद्योगमा रमाउँदै र कमाउँदै पाल्पाली महिला
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
९१ वर्षमा आँखाको ज्योति फर्किएपछि...
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
वीरगञ्ज भएर केआईआईटीका १५९ विद्यार्थी फर्किए
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
शुक्रबार तोलामा १ हजारले घट्यो सुनको मूल्य
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
कुमारी सहकारी ठगी प्रकरणः बचतकर्ताको डेढ अर्ब रकम हिनामिना अभियोगमा पूर्व सञ्चालक पुन पक्राउ
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
ट्रम्प नीतिको डरले अमेरिकामा ११ वर्षीया आप्रवासी बालिकाले गरिन् आत्महत्या
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
दुना–टपरी उद्योगमा रमाउँदै र कमाउँदै पाल्पाली महिला
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
९१ वर्षमा आँखाको ज्योति फर्किएपछि...
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार
वीरगञ्ज भएर केआईआईटीका १५९ विद्यार्थी फर्किए
फागुन ९, २०८१ शुक्रबार