११ भदौ, काठमाडौं । नेपालको राजनीतिक इतिहासमा खड्गप्रसाद ओलीले साँच्चै नयाँ इतिहास रचेका छन् । आधुनिक नेपालका सर्वशक्तिमान प्रधानमन्त्री समेत रहेका ओली नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीका अध्यक्षसमेत हुन् । अहिले ओली बिरामी छन् । हुन त आफू विरामी भएको उनी मान्दैनन् ।

केही समय अघि आफूलाई भेट्न भनी झापाबाट आएका कार्यकर्तालाई उनी भन्दै थिए :– “बिरामी परेको भनेर हेर्न आउनु भएको त हैन नि ?” ओली अहिले तन्दुरुस्त भएको स्पष्टोक्ति दिंदै थिए । “१५ वर्ष अघि चाहिं म बिरामी परेको हो, अहिले त फलो अपका लागि मात्रै सिंगापुर गएको हुँ” उनले भनेका थिए ।

यसको ठीक दुई सातापछि ओली फेरि थप उपचारका लागि भन्दै सिंगापुर जाने खबर फैलियो । नभन्दै उनी साँच्चै नै सिंगापुर जाने तयारी भएको रहेछ । ओली आफैंले त्यसको पुष्टी गरे । संसद् वैठकमा होस् वा पार्टी सचिवालको वैठकमा ओलीले थप उपचारका लागि जान लागेको बताए । गएको विहिबार उनी उपचारका लागि सिंगापुर उडे ।

त्यसपछि उनको प्रत्यारोपित मृगौलाको थप उपचार सुरु भएको छ । संभवतः उनको उपचार एक महिना अवधिसम्म लम्बिने छ । त्यसैले अहिले सम्पूर्ण देशवासीले उनको स्वास्थ लाभको कामना गर्नु श्रेयष्कर हुने छ । तर ओली सबैको शुभकामना ग्रहण गर्न रुचाउँदैनन् । आफ्ना अन्धसमर्थकले दिएकोे शुभकामना उनका लागि स्वीकार्य छ । तर विरोधीले दिए भने अस्वीकार गरिदिने गरेका छन् ।

सिंगापुर उड्नुअघि बालुवाटारस्थित उनको सरकारी निवासमा बसेको पार्टी सचिवालय बैठकमा नेता माधवकुमार नेपालले दिएको शुभकामना ओलीले स्वीकारेनन् । त्यसपछि विरोधी खेमाका नेता उनलाई शुभकामना दिनसमेत डराउन थालेका छन् । ओलीले जे भने पनि उनी मुलुकको कार्यकारी प्रमुख हुन् । सम्पूर्ण देशवासीले दिने शुभकामना उनका लागि संजीवनी बुटी बनोस्, शुभकामना छ ।

दुखको कुरा नेपालको स्वास्थ क्षेत्र प्रधानमन्त्रीको स्वास्थ परिक्षण समेत गर्न नसक्ने अवस्थाको देखियो । भन्नलाई नेपाल हेल्थ हबका रुपमा रहेको डिङ हाँक्ने गरिन्छ । विदेशबाट समेत उपचारका लागि नेपाल आउने गरेको स्वास्थ मन्त्रीको दावी छ । तर देशको कार्यकारी प्रमुखको सामान्य उपचारसमेत विदेश लगेर गर्नु परेको छ । अनि विदेशी भूमिबाटै हाम्रा प्रधानमन्त्री शासन चलाउन हौसिएका छन् । कुनै बेला क्युबाका राष्ट्रपति फिडेल क्राष्टो पनि अस्पतालको शैय्याबाटै मुलुक चलाउँथे ।

बिरामी पर्दा पनि उनी कसैलाई विश्वास गर्दैन थिए । त्यसैले मृत्युपर्यन्त फिडेल क्राष्टोले यसैगरी चलाए । क्राष्टोकै सिको गरेर आज केपी ओली पनि नेपालको राज्य संयन्त्र सञ्चालन गरिरहेका छन् । अस्ति भर्खरै उनले प्रविधि प्रयोगको नाममा भिडियो कन्फरेन्समार्फत मन्त्रिपरिषदको वैठक गरे । यसले देशको सुरक्षा र गोपनीयताको खिल्ली उडाउने काम गरेको भन्दै सर्वत्र विरोध भयो ।

पार्टी कब्जा गर्ने ओलीको दाउ

प्रमुख प्रतिपक्षी नेपाली कांग्रेसले ओलीको उक्त कामको संसद्मै विरोध ग¥यो । ओलीकै पार्टीका वरिष्ठ नेताहरु पनि गलत अभ्यास भन्दै आलोचना गर्न पछि परेनन् । स्थायी कमिटी सदस्य एवं पूर्व उपप्रधानमन्त्री भीम रावलले भिडियो कन्फरेन्समार्फत गरिएको मन्त्रिपरिषद बैठकको कडा शब्दमा विरोध गरेका छन् ।

ओली युग सुरु भएपछि देशले ठूलो फड्को मार्ने आम अपेक्षा थियो । संसद्मा दुई तिहाई मतका साथ उनको नेतृत्वमा सरकार बनेको अवस्था छ । स्वभाविक रुपमा जनअपेक्षा चुलिएको छ । तर ओली प्रधानमन्त्री भएपछि देशले उल्टो दिशा लिएको छ । अग्रगामी निर्णय उनले लिन सकेका छैनन् । देशलाई नयाँ गति दिने कुनै योजना र कार्यक्रम ओलीसँग देखिएन । सबैतिर निराशा छ ।

पार्टी भित्र पनि उनी निरंकुश र स्वेच्छाचारी रुपमा प्रस्तुत हुने गरेका छन् । माओवादी पक्षसँग एकीकरण गर्दा पुष्पकमल दाहाल प्रचण्डलाई समान हैसियतको कार्यकारी अध्यक्ष बनाउने बचन उनले दिएका थिए । तर विगत डेढ वर्ष यता कुनै पनि पार्टी बैठकमा प्रचण्डको हैसियत कार्यकारी अध्यक्षका रुपमा देखिएन । बरु ओलीको पुच्छरका रुपमा उनी तमासे मात्र बनेर बसे । यसमा प्रचण्डको आफ्नै वाध्यता थियो र अहिले पनि छ ।

दुई वर्ष अघि प्रचण्ड नेपाली कांग्रेससँग सहकार्य गर्दै थिए । कांग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवासँग उनको आन्द्रो गाँसिएको थियो । त्यसैको बलमा उनको पार्टी सत्तामा पनि थियो, साथै स्थानीय चुनावमा छोरीलाई भरतपुरमा मेयर समेत बनाए । यसैबीच प्रचण्डलाई अष्ट्रेलियामा रहेको शुभेच्छुक संस्थाले आमन्त्रण ग¥यो । जाने तयारी गरियो ।

तर बीचैमा उनलाई जानकारी आयो :– अष्ट्रेलियामा प्रचण्डलाई नरसंहार गरेको आरोपमा पक्राउ गर्न तत्कालिन एमालेले पहल गरेको छ । सुशील प्याकुरेलले यसको नेतृत्व गरेको खबर प्रचण्डले पाए । खबर उडन्ते नभै वास्तविक भएको उनको सूत्रले बुझ्यो । त्यसपछि प्रचण्डको मनस्थिति नै खल्बलियो । वाध्य भएर उनी एमालेसँग एकीकरण नगरे कुनै पनि बेला अन्तराष्ट्रिय अदालतमा बन्दीका रुपमा हेग पु¥याइन सक्ने बुझेर झुक्न पुगे ।

एमालेसँग एकीकरण गर्दा ओलीले आधा अवधि अर्थात साढे दुई वर्ष प्रधानमन्त्री बनाइ दिने आश्वासन समेत दिएका थिए । त्यही लोभमा फसेर पार्टी एकीकरण त गरे । तर व्यावहार भने कम्तियाको पाएका छन् । कम्तिया अर्थात काम गर्ने मानिसको हैसियतमा राखेकै बेला पूर्व एमालेका नेताहरुबीच चर्काचर्की पर्न थालेपछि प्रचण्ड फेरि बौरिएका छन् । अहिले ओली र नेपालको हैसियत निर्धारण गर्न सक्ने ल्याकतमा प्रचण्ड पुगेका छन् ।

प्रचण्डको बाध्यता कि निरिहता ?

त्यसैले गर्दा ओली सिंगापुर जानु अघि पहिलो पटक प्रचण्डलाई कार्यकारी हैसियतको अध्यक्षता गर्न अधिकार सुम्पिएका छन् । प्रचण्ड पनि हौसिएका छन् । फेरि अबको लगभग एक वर्षपछि प्रधानमन्त्रीको कुर्सी पाउने आशा पनि कायमै छ । तर ओलीको विगत हेर्दा धेरै पटक धोका खाएकाले पत्याइ हाल्ने अवस्था भने बनेको छैन । तर ओली र नेपालको हन्बेर्नाे भने प्रचण्ड पक्कै बनेका छन् ।