डा. बाबुरामको सक्कली अनुहार ! हाेला त जेल ?

२० भदौ,काठमाडौं । धेरैलाई लाग्छ डा. बाबुराम भट्टराई एक होनहार राजनेता हुन् । कम्युनिष्ट राजनीतिमा लामो समय बिताएका डा. बाबुराम साँच्चै राष्ट्रप्रेमी नेता हुन् ।

०२६ सालको एसएलसीमा बोर्ड टप गर्ने होनहार बाबुराम पढाईमा सधैं अब्बल । उनको लोकप्रियता सधैं चुलिएको हो । त्यसैले उनको परिचय नै नेभर सेकेण्ड भन्ने बनिसकेको थियो । यस्ता व्यक्तिलाई नपत्याउने त कुरै भएन आमजनताले । तर उनी लाटो देशको गाँडो तन्नेरी मात्र थिए भन्ने कुरा समयक्रममा पुष्टि हुँदै गएको छ ।

राम्रो मानिस बिग्रिएपछि बाबुराम बन्छ भन्ने नेपाली उखानै बन्ने अवस्था उनी आफैं तयार गर्दैछन् । जसरी कुराउनी कुहिएपछि सबैभन्दा गन्हाउँछ , त्यसैगरी राम्रा भनिएका बाबुराम गन्हाउने अवस्थामा पुगेका छन् ।

होनहार मानिएका यिनै बाबुरामको राजनीतिक जीवन हेरौं न सबैभन्दा पत्रु नेताको कोटीमा पर्छन् । कुनैपनि स्थानमा नेतृत्वदायी भूमिकामा यिनी सफल भएको एउटै उदाहरण पाइँदैन । उनको सक्कली अनुहार कमैलाई मात्रै थाहा छ । राम्रो मानिस बिग्रिएपछि बाबुराम बन्छ भन्ने नेपाली उखानै बन्ने अवस्था उनी आफैं तयार गर्दैछन् । जसरी कुराउनी कुहिएपछि सबैभन्दा गन्हाउँछ , त्यसैगरी राम्रा भनिएका बाबुराम गन्हाउने अवस्थामा पुगेका छन् ।

अस्थिर र आरिशे उनको जन्मजात स्वभाव हो । आफू भन्दा कोही जान्ने छैन भन्ने उनको अहंकार पुरानै हो । सहपाठी डा.उपेन्द्र देवकोटासँग उनको लामो समय बोलचालै थिएन । त्यही दम्भ र अहंकारले गर्दा । राजनीतिक जीवनमा उनी हरेक मोर्चामा तीन बल्ड्याङ खानेमा परेका छन् । एकै थलोका लामो समय टिक्न नसक्ने उनको विचित्रको गुण छ । त्यसैले उनी नयाँ नयाँ ढंगले आफूलाई परिमार्जन गर्न रुचाउँछन् ।

देशको प्रधानमन्त्री जस्तो गरिमामय पदमा आसिन भईसकेको व्यक्ति तिहुन चखुवाको अवस्थामा पुगेका छन् । उपेन्द्र यादव जो कुनैबेला आफ्नै कार्यकर्ता थिए, उनैको हरुवाचरुवाको भूमिकामा छन् यतिखेर डा. साप ।

१७ हजार नेपालीको ज्यान लिने क्रुर ,नृशंस र आततायी माओवादी हिंसाको एउटा खम्बा पनि हुन् डा. बाबुराम । हजारौं अबला नारीको सिउँदो र काख उजाड पार्ने कथित जनयुद्धमा उनको नेतृत्वदायी भूमिका रह्यो । माओवादी युद्धको औचित्य पुिष्ट नगरी सर्लक्क पोइल गएसरह अनेकन पार्टीमा भौंंतारिन थालेका छन् उनी । कसैलाई विश्वास नगर्ने एकलकाँटे स्वभावकै कारण कुनै पनि पार्टीमा उनको लामो यात्रा संभव भएन ।

नेपाल विद्यार्थी संघबाट सुरु भएको उनको राजनीतिक यात्रा हत्या, हिंसा र आतंककारी बिल्ला भिर्दै यतिबेला मधेशका मसिहा बन्ने चरणमा फसेको छ । तर कसैले पत्याउने अवस्था भने छैन । देशको प्रधानमन्त्री जस्तो गरिमामय पदमा आसिन भईसकेको व्यक्ति तिहुन चखुवाको अवस्थामा पुगेका छन् । उपेन्द्र यादव जो कुनैबेला आफ्नै कार्यकर्ता थिए, उनैको हरुवाचरुवाको भूमिकामा छन् यतिखेर डा. साप ।

बिडम्बना नै भनौं, नेपालका ठूला कहलिएका कम्युनिष्ट नेताहरु ईशाइ धर्म प्रचारकको भूमिकामा छन् । तिनै मध्येका एक हुन् डा. भट्टराई पनि । नेपालमा ईशाई धर्मको प्रवद्र्धन गर्ने पछिल्लो शिखण्डीको भूमिकामा रहेका डा. बाबुराम सोझासाझा नेपालीलाई भड्काउन उद्यत छन् । धार्मिक, सांस्कृतिक र जातीय एकतामा खलल पार्ने गरी बाबुराम दलितहरुलाई भड्काउन लागिपरेका हुन् ।

बाबुरामको पछिल्लो विगत हेर्ने हो भने अस्थिरता मात्रै भेट्टिन्छ । गत संसदीय निर्वाचनमा नेपाली कांग्रेसको टाँग मुनि छिरेर प्रतिनिधिसभाको ढोका खोल्न सफल भएका डा. बाबुराम नयाँ शक्ति भन्ने पार्टीलाई एउटा आकार समेत दिन सकेनन् । आफूप्रति आस्था र विश्वास देखाएका आम कार्यकर्तालाई विल्टुवा बनाएर उनी उपेन्द्र यादवको समाजवादी पार्टीमा दोस्रो हैसियतमा बस्न पुगेका छन् । त्यसैले उनलाई पुराना मित्रहरुले साथ दिएनन् । एक्लै उपेन्द्रको रखवालाको भूमिकामा छन् डा. बाबुराम ।

यिनै बाबुराम अहिले नेपाली जनता भड्काएर विदेशी ख्वामित खुशी पार्न हौसिएका छन् । अरु कम्युनिष्ट जस्तै डा. बाबुराम अहिले खुलेरै ईशाइकरणको नेपाली अभियन्ता बन्ने चेष्टा गरिहेका छन् । बिडम्बना नै भनौं, नेपालका ठूला कहलिएका कम्युनिष्ट नेताहरु ईशाइ धर्म प्रचारकको भूमिकामा छन् । तिनै मध्येका एक हुन् डा. भट्टराई पनि । नेपालमा ईशाई धर्मको प्रवद्र्धन गर्ने पछिल्लो शिखण्डीको भूमिकामा रहेका डा. बाबुराम सोझासाझा नेपालीलाई भड्काउन उद्यत छन् । धार्मिक, सांस्कृतिक र जातीय एकतामा खलल पार्ने गरी बाबुराम दलितहरुलाई भड्काउन लागिपरेका हुन् ।

किनभने संविधानले कुनै धर्म वा सम्प्रदायको भावनामा ठेस पुग्ने तथा धर्म परिर्वतन गराउने काम गर्नु हुदैन । त्यो सोझै कानुन विपरित हुन्छ र जेल सजाय समेत भोग्नु पर्छ । अब हेर्नुछ कानुन जनतालाई मात्र लाग्छ कि नेतालाई पनि ?

हिजो राजधानीको बुढानिलकण्ठस्थित पार्क भिलेज रिर्सोटमा समता फाउण्डेशन नामक होलीवाइनको लगानीमा सञ्चालित एउटा एनजीओद्धारा आयोजित कार्यक्रममा डा. बाबुरामले भने –जुन धर्मले तपाईलाई पैतालाबाट जन्मिएको भनेर अपमान र विभेद गर्छ त्यो हिन्दू धर्मलाई किन स्वीकार गर्ने ? डा. बाबुरामको यो अभिव्यक्तिले विदेशीको दलाली गरेको बुझ्न कसैलाई गाह्रो भएन ।

अर्कोतर्फ यो वर्तमान संविधानको ठाडै बर्खिलाप पनि छ । किनभने संविधानले कुनै धर्म वा सम्प्रदायको भावनामा ठेस पुग्ने तथा धर्म परिर्वतन गराउने काम गर्नु हुदैन । त्यो सोझै कानुन विपरित हुन्छ र जेल सजाय समेत भोग्नु पर्छ । अब हेर्नुछ कानुन जनतालाई मात्र लाग्छ कि नेतालाई पनि ? तर त्यसको प्रतिकार जनस्तरबाट बाहेक अन्त कतैबाट पनि गरिएन । सबैले बुझेका छन् डा. सापलाई ।

नेपाल विभिन्न जात जाती र धर्म सम्प्रदायमा बाँडिएपनि भावनात्मक एकताको सूत्रमा बाँधिएको छ । यहाँ धार्मिक दंगा भड्किएको छैन । यो नै हाम्रो विशिष्ठ पहिचान पनि हो । तर बाबुरामले त्यहीं धावा बोल्ने चेष्टा गरेका छन् । उनको यो अभिव्यक्तिले नेपाली समाजलाई विभाजित गर्ने दूषित बिचार प्रतीत हुन्छ ।

उनले यसो भनिरहँदा चोरको खुट्टा काट भन्दा चोरले खुट्टा उचालेको कथा जोडिन आउँछ । उनलाई थाहा छ मैले यस्तो बोल्दा त्यसको प्रतिक्रिया के आउँछ भनेर । त्यसैले दलितलाई भड्काउन मात्रै उनी यो काम गरिरहेका छन् । त्यसवापत उनको खातामा हरियो डलरले स्थान पाउँछ ।

नेपाली जनता ज्यादै संयमित छन् , यस्ता भड्काउले फरक पार्दैन । त्यसैले बाबुरामको अभिव्यक्तिले समाजलाई विभाजन गर्ने कम तर आफ्नै सक्कली अनुहार देखाउने काम बढी भएको छ ।  जातीय विभेदको मूल स्रोत नै हिन्दू धर्मशास्त्र भएको उनको ठहर थियो । त्यसो हो भने उनी पटक पटक सत्ताको बाग्डोर सम्हालेका र कहलिएका नेताले यो विभेद अन्त्य गर्ने दायित्व कसरी निर्वाह गरे त ? नेपाली जनतालाई जवाफ दिन सक्नुपर्छ ।

यथार्थ बेग्लै छ । डा. बाबुराम विदेशीको दलाली गर्ने उपल्लो वर्गको मानिस मात्रै हुन् । त्यही कार्यक्रममा उनले भनेछन् – मैले यस्ता कुरा उठाउँदा डलर खाएर बोल्यो भन्ने आरोप लाग्छ , तपाईहरुले नै बोल्नु प¥यो । उनले यसो भनिरहँदा चोरको खुट्टा काट भन्दा चोरले खुट्टा उचालेको कथा जोडिन आउँछ । उनलाई थाहा छ मैले यस्तो बोल्दा त्यसको प्रतिक्रिया के आउँछ भनेर । त्यसैले दलितलाई भड्काउन मात्रै उनी यो काम गरिरहेका छन् । त्यसवापत उनको खातामा हरियो डलरले स्थान पाउँछ ।

विदेशी खुशी पार्न र उनीहरुको एजेण्डा पूरा गर्न मात्रै डा. बाबुराम अग्रसर भएको आम नेपालीले नबुझेको होइन । बाबुरामको यही शैली र व्यवहार कायमै रह्यो भने नेपाली राजनीतिक आलोकमा उनको सान्दर्भिकता पनि निमिट्यान्न हुने छ । समयले त्यो अवश्य पनि पुष्टि गर्ने छ ।