दक्षिण र पुर्वी एशियाका देशहरू एकीकरण गराैं !

दक्षिण र पुर्वी एशियाका जनताकाे समृद्दिकाे सपनालाई साकार बनाउने हाे भने, याे क्षेत्रलाई भाैगाेलिक र सामरिक रूपमा समेत बृहद बनाउँदै अर्थतन्त्र बलियाे बनाउन जरूरी छ । दक्षिण एशियाका नेपाल, बंगलादेश, भुटान, म्यानमार, लाओस, थाईल्याण्ड, क्याम्बाेडिया, भियतनाम, चीन जस्ता देशहरू मिलाएर याे क्षेत्रलाई एकीकृत राज्य (United States) बनाउनु  जकाे आवश्यकता हाे । त्यसका लागि सर्बप्रथम उल्लेखित देश र यहाँका जनताहरू मानसिक रूपमा तयार हुन जरूरी छ ।

हाे ! विश्वमा केही साना र भुपरिवेष्ठित मुलुकहरू विकसित छन, तर विश्वका सबै सानाठुला मुलुकहरू विकसित र समृद्ध छैनन् । एक्काईसाैं शताब्दीकाे बदलिदाे विश्व परिवेश र समयमा सबैकाे चाहाना समृद्धि नै हाे, जुन अत्यन्त कठिन यात्रा हाे । दक्षिण एशियाका SAARC  र ASEAN राष्ट्रका संगठनहरू आआफ्नाे लक्ष्य र उदेश्य प्राप्तिमा असफल भईसकेकाे विधमान अवस्था र परिस्थितिमा सबै देश र देशबासीले नयाँ ढंगले साेच्ने परिस्थिति विकसित भईसकेकाे छ ।

राजनीतिक व्यवस्था, शासकीय स्वरूप र त्यसकाे पात्र परिवर्तनले मात्र लक्षित उपलब्धि हासिल हुँदैन । राजनीतिक व्यवस्था परिवर्तनले मात्र समृद्धि आउँदैन । ब्यक्तिगत ईच्छा, चाहाना र त्याग बिना भनेजस्ताे आर्थिक समृद्धि र उपलब्धि हासिल नहुने भएकाले बिना त्याग समृद्धिकाे सपना देख्नु हाम्राे जस्ताे अविकसित, बिकासाेन्मुख, भाैगाेलिक रूपमा सानाे र भुपरिवेष्ठित मुलुकका जनताका लागि कठिन थियाे र हुनेछ । जनजागरण आउनुपर्ने “एकीकरणका” लागि हाे, खण्डीकरणका लागि हाेईन । अब पनि यस क्षेत्रमा छरिएर रहेका राज्यहरू एकीकरण नहुनु दुर्भाग्य हाे ! अबपनि एकीकरण नहुने हाे भने, याे क्षेत्रका जनतामा जनजागरण आईनसकेकाे कुरा प्रष्ट हुनेछ ।

“राजनीतिक व्यवस्था र पात्रकाे परिवर्तनले समृद्धिकाे सपना पुरा हुनेछ  !” भन्ने ठान्नु मुर्खता हुनेछ । याे क्षेत्रका जनता विभिन्न राजनीतिक दल,व्यवस्था र पद्धतिकाे झण्डा बाेकेर हिँडेकाे सयाैँ बर्ष भईसक्याे ! अब पनि राजनीतिक व्यवस्था, नेतृत्व र फेरिएका नेता र तिनका ओठे नाराले मुलुकमा समृद्धि आउँछ भन्नु जनतालाई दिग्भ्रमित पार्नु र भ्रमकाे खेतीलाई निरन्तरता दिनु हाे । समृद्धि र  विकाश समाजकाे “बहुआयामिक” पक्षसँग सम्बन्धित कुरा हाे । समाजकाे कुनै एक पक्ष (राजनीतिक क्षेत्र) मा भए-गरेकाे परिवर्तनले याे क्षेत्रकाे समृद्धिकाे जनचाहाना साकार हुनेवाला छैन !

नेपाल लगायत दक्षिण तथा पुर्वी एशियाका देश र यहाँका जनताहरूले एउटा कुरा स्पस्ट रूपमा बुझ्न जरूरी छ, त्याे के भने एकीकरण नै यस क्षेत्रका देशहरूकाे समृद्धिका लागि पुर्व र अन्तिम शर्त हाे । देशहरू फुटेर-फुटाएर हाेईन, जुटेर-जुटाएर जाने बेला हाे । फुटेर हाेईन, जुटेरमात्र लक्ष्य हासिल गर्न सकिन्छ । राष्ट्रहरू फुटाएर एकाई बनाउने हाेईन, राष्ट्रहरू जुटाएर लक्ष्य हासिल गर्नेतर्फ मुखरित हुन जरूरी छ । याे शर्तकाे हासिल बिना जनआकांक्षा पूरा हुनसक्ने देखिदैन । त्यसैले याे क्षेत्रमा छरिएर रहेका देशहरू मर्ज हुनुपर्ने बेला आईसकेकाे छ ।

विश्व मानचित्रमा दक्षिण र पुर्वी एशियाका राष्ट्रहरू एकै भाैगाेलिक क्षेत्रका राष्ट्रहरू हुन । यी राष्ट्रहरूमा भाषिक र सांस्कृतिक रूपमा विविधता भएतापनि अब एकभई निश्चित शर्तमा एकीकृत हुनुपर्ने बेला आईसकेकाे छ । एकीकृत राज्यका रूपमा United States of South Asia (USSA) बनाएमा विश्वकाे अर्थतन्त्र दक्षिण एशियाकाे पकडमा आउने र चिरकालसम्म विश्व अर्थब्यबस्था याे क्षेत्रकाे पकडमा रहने मात्र नभई याे क्षेत्रका जनताकाे लामाे समय देखिकाे आर्थिक समृद्धि र लक्ष्य समेत हासिल हुने कुरा सुनिश्चित छ ।

(याे लेखककाे निजी विचार हाे । )