गुदीविहिन बोक्रे नेपाली

“हगि पनि सक्यो दैलो पनि देख्यो” । यो हाम्रा बाजे–जिजुबाजेकै पालादेखि चलिआएको उखान हो र आज २१औ शताब्दीमा पनि हाम्रो चाला उस्तै छ । हामीले पटकपटक देशको व्यवस्था परिवर्तनको लागि ठुला ठुला आन्दोलन गर्यौं ।

एउटालाई मिल्क्याएर अर्कोलाई सत्ताको शिखरमा पुर्यायौं तर हामी पहिले भन्दा झन् धेरै ठगिंदै गयौं । विदेशीका डलरले निर्देषित ती यावत आन्दोलन हाम्रा लागि प्रत्युत्पादक बने । पटकपटकको सांसद किनबेचले वाक्क भएर अहिलेको प्रचण्ड बहुमतको सरकार निर्माण गर्यौं र हामीलाई सही अभिवाकत्व प्रदान गर्ला भन्ने अपेक्षा झन् नमज्जाले तुह्यो ।

लाफंगाहरुले देश र जनताको लागि सिन्को भांचेनन् । आफ्ना लागि भने दशपुस्ताले पनि नतुर्ने सम्पत्ति जोडे । नियम कानुन, विधि विधानको धज्जी उडाए, गर्न हुने पनि गरे, नहुने पनि गरे । बाँकी केही राखेनन्, तैपनि हामी मस्ती मै छौँ । यस्तो लाग्छ, हाम्रा लागि विधि विधान, नियम कानुन, धर्म संस्कार परम्पराको कुनै अर्थ नै छैन ।

वर्तमानमा चाईनिज भाइरस कोभिड-१९ को जगजगी छ । कति यथार्थ, कति मेडिकल माफियाको मिलोमतो मा चलाइएको भ्रान्ति । तर राज्यले एकलौटी ढंगले केवल आफु र आफ्ना आसेपासेको ढुकुटी भर्ने सहायकको भूमिका निर्वाह गर्यो । जसको अपेक्षा कुनैपनि गरिब शोषित जनताले गरेका थिएनन् ।

भाइरसको महामारीलाई कमाउने अवसरको रुपमा लिएपछि निरिह जनताले कसरी बाँच्ने हो, बाटो पाएका छैनन् । कसैलाई गुहार्ने ठाउँ छैन । सत्ताधारी त साँढे झैं डुक्रिंदाँ ठिक्क छ तर यस्तो अवस्थामा स्वभाविक रुपले वैकल्पिक आशा प्रतिपक्ष दलकै हुने हो तर दुखका साथ भन्नुपर्छ, छायाँ सरकार त सरकार भन्दापनि निकम्मा देखिएको छ । न खबरदारी गर्ने ल्याकत छ नत जनताका हकहितको संरक्षण सम्वर्धनमा चासो देखाएको महसुस हुन्छ ।

पटक पटक उल्लु बनाईदाँ पनि हामी चेत्ने वाला छैनौं बरु आफु उल्लु भएको वा बनाइएको स्वीर्कानुको सट्टा त्यही ठीक हो वा थियो भनेर जस्टिफाई गर्न तिर लाग्छौं । मष्तिस्कको यो अवस्था ज्यादै दयनीय अवस्था हो । गल्ती गर्नु र हुनुको अर्थ व्यक्ति चलाएमान भएको संकेत हो किनकी निस्क्रिय व्यक्तिले कुनै गल्ती गर्दैन तर पटक पटक गल्ती गर्नु वा वेवकुफ बन्नु र उल्लु बनाईनु व्यक्तिमा चेतना शुन्य हुनु हो ।

आफ्नै अकर्मन्यताले हामी स्वयं झन् झन् दुखको भुमरीमा जाकिंदै गएका छौँ । यहाँबाट उम्किने प्रयास पनि हामी स्वयंले नै गर्नुपर्ने छ । हामीलाई यो राजनीतिक आर्थिक भडखालोबाट निस्किन हामी बाहेक भगवानले नै हो सहयोग गर्ने ।

तर भगवानले पनि तिनीहरुको मात्रै सहायता गर्नुहुन्छ रे जो प्रयत्नशील छ । हामी त कानमा तेलहालेर सुतिरहेका छौं । कोही आवोस र हाम्रो सुन्दर भविश्य लेखोस् भनेर प्रतिक्षित हामीहरुलाई थाहा छैन् हाम्रो भविश्य कहिले कसले कसरी लेख्ने हो ? फ़्र्याङ्कफर्ट, जर्मनी ।