कसरी पत्याउने ओलीलाई ?

सम्पादकीय

१२ जेठ, काठमाडाैं । आज बुद्ध जयन्ती, नेपाली राजनीतिक वृत्तका कहलिएका नेतागणले आजको दिन विशेष रुपमा स्मरण गरेको देखिन्छ । राष्ट्रपति , प्रधानमन्त्री, मन्त्रीलगायत विपक्षी दलका नेताहरुले पनि बुद्धको आदर्श र मार्गदर्शन अपनाउन सबैलाई पाठ पढाएका छन् । अहिंसा र मोक्षका विषयमा लामै भाषण पनि छाँट्छन् । तर व्यवहार भने ठीक उल्टो देखिने गरेको छ । न त अहिंसालाई मान्छन् न अरुको अस्तित्व नै स्वीकार्छन् । यस्तो दुष्कार्यका लागि जो अगुवा छ उही नै बाटो…. देखिन्छ ।

राष्ट्रपति , प्रधानमन्त्री र विपक्षी दलका नेताहरुले आज वक्तव्य जारी गरेर भगवान गौतम वुद्धप्रति भक्तिभाव प्रकट गरे । तिनै नेताहरुको कार्यशैली र व्यवहार भने विपरित पाइन्छ । आज देशमा चर्काे द्वन्द्व छ । राजनीतिक दलका नेता आपसमा शत्रूतापूर्ण व्यवहार गर्छन् । एउटै पार्टीमा आवद्ध भएपनि एकअर्काको अस्तित्व स्वीकार्दैनन् । सबै सुख सुविधा आफैंलाई चाहिएको छ । अलिकति पनि बाँडचुड गरौं भन्ने भावना कसैमा छैन । त्यसको शिकार देश र नागरिक भइरहेका छन् ।

कोरोना जस्तो ज्यानमारा महामारीको बेला छ । तर सत्ताधारी पार्टी अध्यक्षसमेत रहेका प्रधानमन्त्री केपी ओली भने सत्ताकै खेलमा अल्झिएका छन् । आफू मात्र नभई सम्पूर्ण देशलाई नै अनिष्टतिर धकेल्दैछन् । प्रतिनिधिसभाको कार्यकाल लगभग दुई वर्ष बाँकी नै छ ,तर ओलीलाई भने अहिल्यै चुनाव चाहिएको छ । नागरिकका लागि आवश्यक कोरोनाविरुद्धको खोप ल्याउन कुनै चासो छैन । बरु ४० अर्ब सकेर भएपनि आफ्नो सनक पूरा गर्न चुनावतिर देशलाई धकेल्न खोज्दैछन् ।

आफ्नै पार्टीका सिनियर नेताहरुलाई भित्तामा पु¥याउने उनको दुष्ट सोच र व्यवहारको मूल्य सारा नेपालीले चुकाउनुपर्ने भएको छ । ओलीको सनकलाई वैधता दिने कुचेष्टा गर्दैछिन् विद्यादेवी भण्डारी । हुन त उनी राष्ट्रपति जस्तो गरिमामय पदमा आसिन छन् । तर उनको व्यवहार भने ओलीको चौवन्नी कार्यकर्ता भन्दा बढी छैन । उनकै व्यवहारबाट लोकतन्त्रप्रति नै जनमानसमा वितृष्णा र विकर्षण पैदा भएको छ ।

खड्ग–विद्या मण्डलीले देशै प्रताडित तुल्याइदिएको छ । तर उनीहरुकै भाषण र विज्ञप्ति सबैभन्दा ओजश्वी र तिलस्मी मान्नुपर्ने गरी आउने गर्छ । आज साँच्चै स्वतन्त्र सर्वेक्षण गर्ने हो भने खड्ग–विद्या जोडीको लोकप्रियताको वास्तविक ग्राफ देख्न सकिन्छ । आम नेपालीको गाली र घृणा यो जोडीप्रति तेर्सिएको छ । तर शक्तिको आडमा अहिले भने उनीहरुले त्यसलाई रोक्न सफल भएका छन् । सधैं यही अवस्था र स्थिति रहने छैन ।

सबैभन्दा उच्च ओहदामा रहेका व्यक्ति सबैका लागि उदाहरणीय र प्रेरणापुञ्ज हुनुपर्ने हो । आज देशका पाँच पाँच जना प्रधानमन्त्रीहरु उनको निरंकुशताविरुद्ध न्यायलयको ढोका ढक्ढक्याउन जानुपर्ने अवस्था आएको छ । यो कसैले रहर गरेर भएको घटना होइन । स्वयं राष्ट्रपति र प्रधानमन्त्रीले सिर्जना गरेको बाध्यात्मक परिस्थिति हो । आफ्नै पार्टीका वरिष्ठ नेताहरु जो देशको र पार्टीको प्रमुख कार्यकारी भएर लामो समय चलाइसकेका छन्, ती सबैलाई पाखा लगाएर एकल शासन गर्ने ओलीको सोच र त्यसलाई ठप्पा लगाउने विद्याको आचरणले आम जनताले पीडावोध गर्नुपरेको छ ।

एकपटक सत्तामा गएपछि सदासर्वदा कब्जा गर्छु भन्ने ओली सोच अहिलेको जमानामा नेपाली नागरिकले भोग्नु दुर्भाग्यपूर्ण हो । नत्र एउटै व्यक्ति संविधानमा भएको सबै प्रकृया अनुसार एउटै अवधिमा प्रधानमन्त्री हुन सक्ला ? यस्तो अनौठो घटना विश्वमा कतै भएका होलान् त ? तर ओलीले भने त्यो चरितार्थ गर्न खोजेका छन् । राष्ट्रपतिको आडमा यस्ता गलत कृयाकलापले प्रश्रय पाइरहेका छन् । त्यसलाई नियन्त्रण नगर्ने हो भने संविधान र लोकतन्त्र सदाका लागि परास्त हुनेछ ।

ओलीको व्यवहारले जंगबहादुरको याद दिलाएको धेरैको अनुभव छ । इतिहासमा जंगबहादुरको जुन प्रवृत्ति र कार्यशैलीबारे पढिएको थियो ,ठीक त्यही व्यवहार ओलीबाट भएको छ । ओली प्रवृत्तिको राजनीतिक वृत्तमा मात्र नभई नागरिक समाजले समेत भत्सर्ना गरेको छ । आखिर ओली मात्रै कसैका खान्दानी दुष्मन हुन् र ? पक्कै होइनन् । उनको विरोध गर्नेले व्यवहार र कार्यशैलीलाई आधार बनाउने हो ।

सत्ता प्राप्ति र जोगाउनका लागि ओली कुन हदसम्म गिर्दारहेछन् भन्ने प्रष्ट्याउन एउटै घटना पर्याप्त भएको छ । करिब तीन वर्ष अगाडि नागरिकतासम्बन्धी विधेयक संसद्मा दर्ता गरेको सरकारले नेपाली कांग्रेस र मधेस केन्द्रित दलले उठाएका माग गलत भन्दै पारित हुनबाट रोकेको हो । त्यति मात्र होइन , सत्तामा उक्लनु अगाडि ओलीले बुटवलमा गरेको एउटा भाषण यतिबेला सामाजिक सञ्जालमा भाइरल भएको छ ।

जसमा ओली भन्छन्– नागरिकता भनेको रानीको जन्मोत्सवमा केटाकेटीलाई बाँडेको चक्लेट हो र ? बोर्डर बस्ने आउने जति सबैलाई नागरिकता बाड्ने ? आज उनी ओलीले सत्ता जोगाउन उल्टो काम गरेका छन् । उनले जारी गरेको नागरिकता अध्यादेशले पुराना सबै भाषण घाममा सुकाइदिएका छन् । त्यसैले यस्ता नेताबाट देशको विकास र समृद्धिको विश्वास नेपाली जनताले अब भने कहिल्यै नगर्ने अवस्था सिर्जना भएको छ ।