नेता मोटाउने र जनता फुटाउने राजनीतिको विकल्प खोज्न जरुरी !

नेपालको राजनीतिमा नैतिकताको कुरा उठन थालेको पनि धेरै समय भैसकेको छ । जनतालाई हप्काई दप्काई गर्दै बल प्रयोग समेत गरेर साथै आर्थिक चलखेलका भरमा आफ्नो पक्षमा लिने र आफु त्यसको फाईदा उठाउदै माथि बसेर देश लुटने दर्विलो आधार नै अहिले फोश्रो नैतिकताको नाङ्गो आडम्बर बनेको छ ।

नेताका मुखमा झुन्डिएको नैतिकताको उदाहरण ठुला ओहदामा बिराजमान महामहिमहरुका लागि यो एउटा केवल हात्तीको देखाउने दाँत मात्रै भएको छ । राजनीतिमा त नैतिकताको खडेरी परेको झन दशकौ भैसकेको छ । यहाँ न शिक्षामा नैतिकताको झल्को देखिन्छ न जनताको स्वास्थ्यमा । विकासमा नैतिकताले साथ दिन छोडेको देशमा लोकतन्त्र आए देखि नै हुनुपर्छ । नागरिक र नेतामा यसरी नै नैतिकताको ह्रास हुदै जाने हो भने केहि समय पछि नेपाली जनताले खुसी होइन आँसुका आहालमा डुबुल्की मार्दै अमिलो जिवन बिताउनु पर्ने कुरामा अब दुविधा गर्नुपर्ने ठाउँ समेत बाँकी राखेको देखिदैन ।

त्यसैले अब एक स्वतन्त्र नागरिकका तर्फवाट नागरिक आवाज बुलन्द गर्नु आवश्यक भै सकेन र ? अहिले नेपाल आमा भनिरहेकी छन् हे स्वतन्त्र, देशभक्त,जनताहरु हो अब त उठ, केहि त बोल, । त्यसैले हे नेपाल आमाका सच्चा सपुत हो अब उठौ, बोलौ, देशलाई कब्रस्थान बनाउनेहरुका एक एक पोल खोलौ । भ्रष्टाचारीहरुका एकएक फायलहरु खोलौ ।

नेपाली जनताले पटक पटक आवाज उठाईरहदा पनि गलत ब्यक्तिका पछि लागेर देशलाई धोकादिने हरुका बिरुद्धमा एकजुट बन्ने वातावरण यो देशमा कहिल्यै बन्नै पाएन । भ्रष्ट र अपराधीलाई सामाजिक बहिस्कार गर्ने देशभक्त नेपालीहरु सडकमा नआउञ्नेल यो देशले अब क्रण पनि पाउदैन । देशलाई दोहन गरेर अबैधानिक रुपमा देश लुटने ब्यक्ति सच्चा देशभक्त सपुत बन्दैन । देश लुटेर जतिसुकै ठुला महल ठड्याए पनि यिनिहरुलाई सच्चा देशभक्त नेपालीले कहिल्यै इमान्दार नेता भनेर भन्दैन ।

भ्रष्ट र खराब आचरण भएको नेताले मेरो देश बिग्रिन्छ कि ? भनेर कहिल्यै पनि भन्दैन । हामिले गरेको अनुमानभन्दा फरक नतिजा निकाल्ने ब्यक्ति होस या ब्यवस्था त्यसलाई सधै काँधमा बोकेर हिडनै पर्छ भन्ने छैन । आज आएर किन नेपाली जनताहरु यति निरिह भए ? भनेर सोध्ने कुनै ठाउँ पनि छैन । जनताले पाएको दुस्ख बिसाउने चौतारो समेत भत्किएर जिर्ण अवस्थामा पुगिसक्दा पनि जिर्णोद्वार गर्ने ज्यामी नहुँदा जनतामा राजनीतिक नेतृत्व र तिनले सम्हालेको ब्यवस्था माथि नै बिस्तारै बितृष्णा पैदा हुदै जान थालेको देखिन्छ ।

किन हो नेपाली जनताले दु: ख माथि सास्ती भोग्नु परेको ? कहाँ घट्यो नेपालीको बिदेशीनेको संख्या ? कति खुले र खुल्दैछन् देशमा कलकारखान र उद्योगधन्धा ? खै त किसानले राहत पाएको ? खै त श्रमजिवि बर्गले श्रमको उचित ज्याला पाएको ?

हामीले निर्दल फालेर बहुदल ल्याएको देशलाई थङ्गथिलो बनाएर नेपाल आमाको अस्मितामाथि बलात बलात्कार गर्नका लागि किमार्थ पनि होईन ।जनतालाई ऋणको भारी बोकाएर राज्यको ढुकुटीमा बुर्कुसी मार्ने छुट कसैलाई पनि छैन । नेपाली जनताले देखेको सपना र नेपाली राजनीतिक दलहरुले देखाएको यथार्थ चित्रण आज हाम्रा सामु छर्लङ्ग भैसकेको छ । नेपाली जनताको गरिविको भर्याङ्ग चढेर, गरिव र निरिह जनताका करङ्ग गनेर, बिदेशीका सामु गरिविको आडमा नेपाली जनतालाई बेचेर मागिएको अनुदान र सहयोग सहित जनताले खाईनखाई तिरेको आनासुकी कर सहित राज्यकोषको चरम दोहन हुँदा समेत चुँईक्क सम्म बोल्न नसक्ने नागरिकलाई स्वाभिमानी नेपाली भन्न पनि त सकिदैन ।

अब धेरै अबेला भैसकेको छ । देशले अत्यन्तै धेरै दुर्गती भोगिसकेको छ । नेता मोटाउने र जनता फुटाउने राजनीतिको विकल्प खोज्न अब ढिलाई गर्नु हुदैन । नेपाली जनताहरु एउटा बिषयमा भने ढुक्क हुन जरुरी छ, यी भाते देशद्रोही, लुटेरा, ज्यानमारा, बलात्कारी, हत्यारा र भ्रष्टाचारीहरुको बिरोध गर्दा नेपाल आमाको श्राप लाग्दैन ।

के देशको यस्तो हबिगत हुँदा समेत तपाईहरुको रौँ काप्दैन ? यि देश र जनता लुटेराहरुको सत्यानास पारेर नेपाल आमाको मुहारमा खुसी ल्याएरै छोडछु भन्ने अठोट, शाहस र आँट जाग्दैन ? के भोलीको तपाई हाम्रो सन्ततीले गौतमबुद्ध, सिता र भृकुटीको देश माग्दैन ? के यि देश लुटेरा अपराधिहरुका पछि नलाग्दा तपाई हामिलाई निन्दा लाग्दैन ?

भ्रष्टाचारको सिमा अझै कति माथि पुग्नु पर्ने हो ? विदेशीका सामु स्वाभिमानी नेपालीले अझै कति झुक्नु पर्ने हो ? अब त टोलै पिच्छे नेता र नेताका भ्रष्ट चेलाहरु जन्मिसके, यी भ्रष्टका अनुहार हेर्नु पर्छ भनेर अझै कति लुक्नु पर्ने हो ?

हामीले राजनीतिक दलका आश्वासन र तिनले गरेका बाचाहरुमा विश्वास गरेकै हो । नेपाल र नेपालीको उन्नति पक्कै पनि यिनै जनताका प्रतिनिहरुले नै गर्छन् भनेर यिनिहरुकै भर परेकै हो तर खै जनताका पक्षमा काम गरेको ? किन हो नेपाली जनताले दु: ख माथि सास्ती भोग्नु परेको ? कहाँ घट्यो नेपालीको बिदेशीनेको संख्या ? कति खुले र खुल्दैछन् देशमा कलकारखान र उद्योगधन्धा ? खै त किसानले राहत पाएको ? खै त श्रमजिवि बर्गले श्रमको उचित ज्याला पाएको ?

कहाँ छ अन्यायमा पर्दा गरिबका लागि बोलिदिने न्यायालय ? खै कहाँ पाए नेपाली जनताका छोराछोरीले निशुल्क शिक्षा र स्वास्थ्य ? कहिले पाउछन् निर्मला र भागिरथीले न्याय ? कहिले पाउछन् यिनिहरुका हत्यारा र बलात्कारीले सजाय ? केबल आश्वासनका पुलिन्दा बाडेर बालुवाटार र सिंहदरबार ताक्नेहरु, जनताका मतसँग भ्रष्टाचारीसँग नाता गाँस्नेहरुलाई कसरी हामिले देशको नेता मान्नु ? कसरी यिनले देश र जनताका लागि आफु भोकै बसेर जनताका मुहारमा देखिएको मुस्कानमा आफुलाई समाहित गराउदै रमाउन सक्छन् भन्ने बिश्वास गर्नु ?

अब नेपाली जनताहरु जाग्नु पर्छ । दलका नेताको एक एक सम्पत्तिको हिसाब किताब माग्नु पर्छ । हामि जिउदै मरिसकेका छौ अब मर्न डराउने अरु के नै आशा बाँकि छ र ? यिनका काला कर्तुतहरुको भण्डाफोर गर्दा मर्नु परे अझै कुनै ग्लानी लाग्ने ठाउँ बाँकि छ र ? देशका लागि अझै केहि समय यिनै नेताको आवश्यकता छ यिनिहरु बाँचुन आआौ हामि देशका लागि मर्ने बाचा गरौ । स्वाधीन देशका पराधिन जनता बनाउने नेताका पछि लागेर बाँच्नु भन्दा स्वाधिन देशका नागरिक भएर मर्नु महान हो । देश लुटेर अभिमानमा बाँच्नु भन्दा आत्मसम्मान र स्वाभिमानका साथ मर्नु महान हो ।

सरकारी बिद्यालय ध्वस्त बनाएर विदेशीका दलाल माफियाहरुले नीजि विद्यालय खोली मनोमानी शुल्क असुलिरहेका छन् । देशका शिक्षा मन्त्री भनाउदा महामहिमहरु समेत नीजि विद्यालयको खर्चमा बिदेश घुम्न जान मन पराउँछन । स्वास्थ क्षेत्रको त कुरा गरि साध्यै छैन । सरकारी अस्पतालमै स्वास्थ्य वीमाको ब्यापार छ । जनतालाई सित्तैमा सिटामोल पाउनु नै अपार छ ।

भ्रष्टाचारको सिमा अझै कति माथि पुग्नु पर्ने हो ? विदेशीका सामु स्वाभिमानी नेपालीले अझै कति झुक्नु पर्ने हो ? अब त टोलै पिच्छे नेता र नेताका भ्रष्ट चेलाहरु जन्मिसके, यी भ्रष्टका अनुहार हेर्नु पर्छ भनेर अझै कति लुक्नु पर्ने हो ?

पहिला पहिला बिरालोले बाटो काटदा साईत बिग्रिन्छ भन्थे अहिले नेताको अनुहार देख्यो भने साईत बिग्रिन्छ भनेर जनताहरु भन्न थालेका छन् । तिनै जनताले नरुचाएका बिदेशीका गोठालाहरु भने आफुलाई जनताले महान नेता मानेका छन् भन्ने भ्रम पालेर बसेका छन् । राजनीतिले नेतालाई आलिसान महलको उपभोग गर्ने हैसियतमा पुर्यायो । फुटेका खुट्टामा लाखौं रूपैयाका जुत्ता लगाउनसक्ने अवस्थामा पुर्यायो । गाँउको किसानको छोरालाई दरवारसँग नाता जोडनसक्ने हैसियतमा पुर्यार्यो । तर आम सर्वसाधारण नेपाली जनताले खै के पायो ?

त्यसैले आऔँ, एउटा अन्तिम युद्ध लडौ, भ्रष्टहरुका बिरुद्धमा, भ्रष्ट चाहे नेता हुन या प्रशासक, दलाल हुन या ठेकेदार, । देशबाट भ्रष्टाचार नामको शत्रुलाई परास्त गरौ, बुद्धभुमी नेपालमा शान्तिको सन्देश छर्दै एकता र विकासको गित गाँउदै आनन्दसँग बाँचौ, शान्तिसँग मरौँ ।