एमसीसी, महाअभियोग र राजनीतिक ‘कु’ तर्फ नेपाल

♦सुरेशकुमार पोखरेल

मुलधारका राजनीतिक दलहरुले एमसीसी पास गर्नका लागि प्रधानन्यायाधीश चोलेन्द्रशमशेर जबरा उपर पछिल्लो समय महाभियोगको एउटा पत्ता ल्याएका छन् । महाअभियोग एमसीसीको बार्गेनिङ्ग चिप्सका रुपमा फ्याँकिएको छ ।

एकातिर जनतालाई भ्रष्टाचारीको बहिर्गमन भएको कुरामा आनन्दित बनाइदिने अर्कोतिर बिना राजनीतिक क्षति एमसीसी परित गर्ने चालवाजीमा राजनीतिक दलका मुख्य व्यक्तिहरू भित्रभित्रै हात धोएर लागिरहेका छन् ।

अबको ध्यान भ्रष्टाचारीका रूपमा उभ्याईएका चोलेन्द्रशमशेर तिर केन्द्रित गरिने ध्येय रहेको छ र दुरगामी प्रभाव र असर एमसीसी बिना राजनीतिक क्षति पूर्ति गर्न प्रयत्न गरिनेछ । अकस्मात आएको महाअभियोगको प्रस्ताव महाअभियोगतर्फ भन्दापनि एमसीसी पारित गर्नेतर्फ लक्षित छ । महाअभियोग र एमसीसी बीच गहिरो अन्तरसम्बन्ध रहेको छ । यो महाअभियोग एमसीसी परित गर्नका लागि बार्गेनिङ चिप्स बनाउन सकिन्छ कि ? भनि आएको हो ।

प्रधानन्यायाधीश उपरको महाअभियोग एमसीसी पारित गर्ने पूर्वसन्ध्यामा आएको कुराले यसलाई थप बल प्रदान गरेको छ । जबकि चोलेन्द्रशमशेरसँगको वार (अदालत विवाद) लगभग साम्य भइसकेको छ । साम्य भईसकेको र न्याय क्षेत्रभित्र नै नरुचाइएको प्रधानन्यायाधीशको राजीनामाको विवादलाई अहिले आएर महाअभियोगमा ल्याएर टुंग्याउने प्रयत्न गर्नुमा एमसीसी नै प्रमुख कारकका रूपमा रहेको प्रष्ट छ । यसरी हेर्दा बहुचर्चित फैसला र वार (चोलेन्द्र विवाद) देशीविदेशी शक्तिकेन्द्रको प्रभाव र चलखेलमा आएको हुनसक्ने कुरालाई नजरअन्दाज गर्न सकिदैन ।

भित्रभित्रै एमसीसी पक्षमा रहेका तर बाहिर खुल्न नसकेका र यसको खुलेर विरोध गरिरहेका केही राजनीतिक दलहरुलाई एमसीसीका पक्षमा सुरक्षित अवतरण गराउन र प्रधानन्यायाधीश उपरको महाअभियोग र एमसीसी पारित गर्न एउटै स्थानमा ल्याउनका लागि समेत एमसीसीको पुर्वसन्ध्यामा महाअभियोगको प्रस्ताव आएको कुरालाई नकार्न मिल्दैन ।

एउटा प्रधानन्यायाधीश मात्र नेपालको यावत क्षेत्रको भ्रष्टाचारको नायक र जननी होइनन, हुन सक्दैनन् । भ्रष्टाचार र बेतिथिलाई यहाँका राजनीतिक दल र उनीहरूको राजनीतिक संस्कार र संस्कृतिले संरक्षण गरेको छ । भ्रष्टाचारको मुलजरो राजनीति र राजनीतिक दलको कार्यशैलीमा रहेको छ । त्यसकारण प्रधानन्यायाधीश चोलेन्द्रशमशेर विरुद्धको महाअभियोग कुसमयको बाजा हो । यो बाजा नेपालमा ‘कु’ कै लागि बजाइएको हुनसक्ने प्रवल सम्भावना छ । (लेखक पोखरेल अधिवक्ता तथा समाजशास्त्री एवं मानवशास्त्री हुन् । )