भ्रष्टाचारी नेता र आन्दोलित जनता
नेपालबहस संवाददाता
जेठ ८, २०८० सोमबार १२:१५:४२
नेपाली जनताले मुलुकको रुपान्तरण र दिगो विकासको एउटै सपना बोकेर पटक पटक राजनीतिक परिवर्तनको आन्दोलनमा नेपालका राजनीतिक दलहरूलाई साथ दिए तर जनताको साथ र समर्थनको गलत फाइदा उठाउँदै देश र जनता लुट्ने कार्यमा मात्रै तल्लीन भएपछि, एक पछि अर्को भ्रष्टाचारको मुद्दामा वरिष्ठ नेताहरू नै मुछिन थालेपछि जनता भ्रष्टहरुलाई पाता कसेर जेलमा चौखुर्याएको हेर्न आतुर देखिएका छन् । जता हेर्यो उतै भ्रष्टाचार नै भ्रष्टाचारको दुर्गन्ध फैलिएको छ, सरकारमा सामेल दलहरू नै भ्रष्टाचारको दुर्गन्धले गन्हाएका मात्र देखिन्छन् । डाँकाले चोरलाई थर्काउने नाटकको सुरक्षा निकाय लाचार भएर रमिता हेर्न बाध्य छ । वर्तमानका राजनीतिक दलहरूका अगुवाहरुको कुकृत्य पनि कति हो ? कहाँ कहाँ हो ? कहिले देखि हो ? के का लागि हो ? भनी साध्य छ छैन ? देश आर्थिक रुपमा टाँट पल्किसक्दा पनि नेताहरूको सम्पत्ति बढोत्तरी भइरहँदा जनताहरु आक्रोशित र आन्दोलित भएका छन् ।
जनताले खाइ नखाई तिरेको करको तर खान पल्किएका नेताहरूले जनताको खुन पसिना मात्रै लुटेका छैनन् नेपाल आमाका चोक्टा चोक्टा लुछेका छन् । केबल एउटै कुकृत्य देश लुटेर खानकै लागि यिनीहरु कहिले एक आपसमा जुटेका त कहिले चार टुक्रा भएर फुटेका छन् । केबल देश लुटेर खानकै लागि रहेछ । विगतमा यिनले जनताका छोराछोरीलाई मात्रै हैन असी बर्षका पितृ भएका बाबुआमालाई कटबाँसको भाटामा नम्बर हानि हानी कुटेका छन् । नेपाली जनतालाई शरणार्थी बनाइ अमेरिका पुर्याइदिन्छु भनेर समेत सोझासिधा नेपाली नागरिकबाट करोडौं रूपैयाँ लुटेका छन् ।
देश आर्थिक मन्दीका कारण व्यापार व्यवसाय ठप्प भएको अवस्थामा पनि यिनलाई कुनै चिन्ता छैन । देशका नागरिकहरू लगातार विदेश पलायन भइरहँदा देशमा रोजगारीको अवसर सृजना गर्ने भूमिका र जिम्मेवारी के यिनको हैन ? खान नपाएर फुकिढल भएका हात्तीछाप चप्पलेहरुलाई नेपाली जनताले तिसौ बर्ष ज्वाइँ पाले झै पालेकै हो, पटक पटक राजनीतिक दलको आडमा भोट माग्न आउँदा यिनैलाई भोट हालेकै हो । विश्वासको घैँटो नफुटुञ्जेल हामीले यिनैलाई देशको भाग्य निर्माता ठानेकै हो । अब नेपाली जनताहरु यिनीहरुका नाङ्गो नाचबाट वाक्क दिक्क भइसकेका छन् । नेतृत्व परिवर्तनको आवाज अहिले पुराना नयाँ सबै दलमा उठन थालेका छन् ।
तर अब यिनीहरुलाई विश्वास गर्ने आधारहरू सक्किसकेका छन् । यिनीहरु मान्छेबाट दानव प्रवृत्ति तिर अग्रसर भैसकेका छन् । अब यिनीहरुलाई मानवीय मूल्य मान्यतामा फर्काउन कठिन छ । यिनीहरु मध्ये कसैले पनि नेपाली जनताको पक्षमा काम गर्लान भन्ने विश्वास नेपाली जनताको मनबाट उठिसकेको छ । आफू बच्ने र अरूलाई फसाउने खेलका माहिर खेलाडीहरूको हातमा सत्ता रहुञ्जेल हामीले यो काम चाहिँ ठीक गरे भनेर भन्न समेत मुस्किल छ । देशले फेरि एउठा राजनीतिक परिवर्तनको आन्दोलनको माग गरिरहेको छ । असल, इमानदार र देश प्रेमी युवाहरूको नेतृत्व खोजिरहेको छ । भ्रष्ट र अपराधीका हातबाट देशको नेतृत्व खोस्नुपर्ने दिन आइसकेको छ । बितेका ३४ बर्षमा देश र जनताले नपाउनु दुःख पाइसकेको छ ।
देशका कार्यकारी प्रमुखहरू नै मानव तस्करको आरोपमा मुछिन थालेपछि, प्रमाण र यथार्थतामै बीच सडकबाट नाङ्गो हात पक्राउ पर्न थालेपछि अब यिनीहरुलाई राजनीतिक दलको नेतृत्वमा बस्ने कुनै अधिकार छैन । कसैको पृय पात्र हो भन्दैमा यस्ता भ्रष्टलाई पार्टीक नेता मान्नु छैन । कानुनलाई हातमा लिएर अपराधी उम्क्याउने भन्दा कानुनलाई साथ दिएर मार्ग प्रशस्त गर्नु नै वर्तमानका राजनीतिक दलहरूका नेतृत्वको बुद्धिमानी हुनेछ । नत्र भोलि देशमा राजनीतिक परिवर्तनको आन्दोलन भयो भने यिनीहरुलाई भदौको भेलले झै बढारेर लैजानेछ ।
आफूले गरेका विगतका गल्तिहरुलाई सच्याउन देश र जनतासँग माफी माग्दै मार्ग प्रशस्त गर्नु नै बर्तमान राजनीतिक दलहरूका टाउकेहरुका लागि यो नै उचित विकल्प र यो नै उचित समय हुनसक्छ । नत्र यिनीहरुकै लाचारीका कारण देशमा प्राप्त लोकतन्त्र नै सदाका लागि गुम्ने खतराका बादलहरू नेपाली राजनीतिको आकाशमा मडारिरहेको नाङ्गो आँखाले समेत स्पष्ट रुपमा देख्न सकिन्छ ।
चोर, लुटेरा, फटाहा, दलाल, अपराधी र कालो बजारीको चक्रब्यूहमा फसेका राजनीतिक दलहरूका नेताहरू अब बाहिर निस्किन नसक्ने गरि भासिइसकेका छन् । नैतिकता हराएका नरपशु सरह अब यिनीहरु कुकृत्यको खाडलमा परिसकेका छन् । अब यिनीहरुलाई दुर्गन्धको खाडलबाट निकाल्न खोज्ने व्यक्ति नै दुर्गन्धित हुने स्थिति छ । यिनीहरुका वरिपरि जान समेत डराउनु पर्ने अवस्था सृजना भइसकेको छ ।
देशमा सरकार त छ तर जनताको क्रयशक्ति क्षीण हुँदा पनि मूल्य नियन्त्रण गर्ने जिम्मेवारी देख्दैन । शिक्षा, स्वास्थ्यमा भएको असन्तुलित व्यापारीकरणका विरुद्धमा चूँसम्म पनि बोल्दैन । जनताले देशमा सरकार छ भन्ने आशा समेत मारिसकेका छन्, राजधानीको बीच सडकमा सरकार प्रमुखकै आँखा अगाडि आफैंलाई पेट्रोल खन्याएर आत्मदाह गरिसकेका छन् । गाउँमा मिटरब्याजीको बिगबिगीले पसिसक्नु छैन, खै कस्ले के उद्देश्यका लागि खोलेका बैंक तथा वित्तिय संस्था हुन । आफूखुशी तोकेर लगाइएका ब्याजका दर र असुलीका दादागिरीले नागरिक घरबाट बाहिर निस्किन सक्ने अवस्थामा पनि देखिँदैनन् । नेता भएकै भरमा बाबुका आडमा छोराहरूले गरेका कुकृत्यमा आँखा चिम्लिन्छ । हैन, यो सरकार भन्ने जन्तु जनताले कति सास्ती र हण्डर खाएपछि ब्यूँझिन्छ ?।
नेपालबहस संवाददाता
नेपालबहस डटकमको अंग्रेजी संस्करणका साथै अनलाइन टिभी पनि सञ्चालित छ । फेसबुक र ट्वीटरमार्फत पनि हामीसँग जोडिन सकिनेछ । नेपालबहसमा प्रकाशित कुनै सामग्रीबारे कुनै गुनासो, सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई [email protected] मा पठाउनु होला । धन्यवाद ।
लेखकबाट थपसहमतिका नाममा शीर्ष नेताको जात्रा हेरिनसक्नु छः घिमिरे
पुष २०, २०८० शुक्रबार
टिकटकमाथि प्रतिबन्धः भ्रम र यथार्थ
कात्तिक ३०, २०८० बिहिबार
संयुक्त राष्ट्रसंघमा नेपाल
कात्तिक १२, २०८० आइतबार
विराटनगरको रानी क्षेत्र तनावग्रस्त, दुई समूहबीच ढुंगा हानाहान
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
सत्ता र शक्ति भएपछि न प्रहरी लाग्छ, न अदालत ?
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
आइसीसीको टी-२० वरियतामा दिपेन्द्रको छलाङ
नेपालबहस संवाददाता
बैशाख ५, २०८१ बुधबार
रविलाई ओलीले भने, ‘राजनीतिक रुपमा कांग्रेसले उठाएपनि सहकारी ठगीको विषय जनताको हो’
बैशाख ६, २०८१ बिहिबार
हार्दिक पाण्डेयलाई १२ लाख जरीवाना
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
सांसद खड्काले हड्पेको स्काउटको जग्गामा सिलबन्दी
बैशाख ६, २०८१ बिहिबार
संसदीय समितिमा फास्ट ट्रयाकबारे सेनाको बिफ्रिङ
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
प्रिमियर कपमा तेस्रो स्थानको लागि नेपाल र हङकङ खेल्ने
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
एसीसी प्रिमियर कपको फाइनलमा ओमान र युएई भिड्ने
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
नेशनल पेमेन्ट गेटवे भ्रष्टाचार प्रकरणमा सुनिल पौडेल दोषी ठहर, ८ जनाले पाए सफाइ
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
धरौटी बुझाउन नसकेपछि दीपेश पुनलाई जेल पठाइयो
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार
मस्कको सुझाव - रकेट एकअर्कामा होइन, ताराहरुमा पठाऊ !
बैशाख ७, २०८१ शुक्रबार