विचार बिनाको प्रचारः प्रत्यक्ष प्रसारण गर्ने दलका बैठकमा जनताका समस्या कति उठे, कति उठ्लान् ?
भेषराज पोखरेल
साउन १६, २०८० मंगलबार १२:११:३६
पछिल्लो समय नेपालका ठूला राष्ट्रिय दलहरूले आफ्ना केन्द्रीय समितिका बैठकहरू प्रत्यक्ष प्रसारण गर्ने क्रम बढ्दै छ । भर्खरै नेपालको सबैभन्दा पुरानो र ऐतिहासिक दल नेपाली कांग्रेसले केन्द्रीय समितिको बैठक प्रत्यक्ष प्रसारण गर्यो ।
दश वर्षे विद्रोही युद्ध लडेर मूलधारमा हिँड्दै अहिले सरकार हाँकेको तेस्रो ठूलो दल माओवादी केन्द्रले पनि केन्द्रीय समितिको बैठक प्रत्यक्ष प्रसारण गर्ने भएको छ । प्रजातान्त्रिक तथा लोकतान्त्रिक दलहरूले पार्टीभित्र उठ्ने आवाज, परिवर्तन गर्ने नीति नियमहरू र जिम्मेवार नेताहरूले गरिरहेका क्रियाकलाप तथा गर्नुपर्ने काम, व्यवहारका बारेमा भइरहने बहस प्रत्यक्ष प्रसारण गरेर जनतालाई जानकारी दिनु राम्रो कार्य हो ।
केन्द्रीय सदस्यहरूले उठाएका विषयमा विस्तृत बहस छलफल गरेर निष्कर्ष निकाल्न शीर्ष नेतृत्व तयार छन् त ? सदस्यले आवज उठाउने तर शीर्ष नेतृत्वले वास्ता नगर्ने बैठकको प्रत्यक्ष प्रसारणको कुनै अर्थ रहँदैन ।
सधैं सत्ता वा त्यसको वरिपरि रहने दलहरूले जनताका बारेमा के सोच्छन् अर्थात् जनताको हितका बारेमा कस्ता प्रश्न उठाउँछन् र कसरी छलफल गर्छन् भन्ने कुरा प्रत्यक्ष रुपमा जनताले जान्ने अवस्था बनाउनुलाई प्रजातान्त्रिक वा लोकतान्त्रिक अभ्यास मान्न सकिन्छ । यस्तो कल्पना गर्दै गर्दा कांग्रेस, एमाले तथा माओवादी केन्द्र वा सत्ता र त्यसको वरिपरि रिंगिरहने दलहरूका केन्द्रीय समितिमा उठेका प्रश्नहरूको जबाफ यथार्थमा तिनका शीर्ष नेतृत्वले दिँदै आएका छन् त ? अर्थात् केन्द्रीय सदस्यहरूले उठाएका विषयमा विस्तृत बहस छलफल गरेर निष्कर्ष निकाल्न शीर्ष नेतृत्व तयार छन् त ? सदस्यले आवज उठाउने तर शीर्ष नेतृत्वले वास्ता नगर्ने बैठकको प्रत्यक्ष प्रसारणको कुनै अर्थ रहँदैन ।
भर्खरै कांग्रेसले आफ्नो केन्द्रीय समितिको बैठकमा भएका सबै कुरा प्रत्यक्ष प्रसारण गर्यो । देशको सबैभन्दा पुरानो ठूलो प्रजातान्त्रिक दल कांग्रेसले यसरी प्रत्यक्ष प्रसारण गर्नुलाई राम्रो मानियो । कम्युनिष्ट नेता वामदेव गौतमले त कम्युनिष्ट दलहरूले गर्नुपर्ने कार्य कांग्रेसले गर्यो, यसबाट पाठ सिक्नुपर्ने बताए । अब माओवादी केन्द्रले पनि त्यही प्रक्रियालाई अगाडि बढाउँदै छ । कांग्रेसले गरेको प्रत्यक्ष प्रसारणलाई राम्रो मान्दै गर्दा केन्द्रीय सदस्यहरूले उठाएका विषय शीर्ष नेतृत्वले कसरी लियो ? र के के विषयमा छलफल भयो तथा निष्कर्ष के निकालियो भन्ने कुरा महत्वपूर्ण हुन् । कांग्रेस केन्द्रीय समितिमा कांग्रेस रुपान्तरणका कुरा धेरै उठे ।
कांग्रेस बैठकमा देशको अहिलेको परिस्थितिका बारेमा छलफल भएन । अहिलेका राष्ट्रिय समस्या र तिनको समाधानका लागि सरकारले के गरिरहेको छ ? के गर्नुपर्थ्यो भन्ने कुरामा छलफल भएन । यस्तो अवस्थामा कांग्रेस केन्द्रीय समितिको बैठकको प्रत्यक्ष प्रसारणको अर्थ के रहला ?
कांग्रेस नेतृत्वका कारण जनतामा जाने एजेण्डा नै हराएको अवस्थामा पुग्यो भन्ने कुरा उठाइयो । नेतृत्वकै कारण सकार र संसदमा पनि कांग्रेस कमजोर बन्दै गयो भन्ने आवाज उठ्यो । अर्को, सभापति शेरबहादुर देउवा विधान अनुसार अगाडि नबढेको, भातृ संगठनहरु लामो समयदेखि अधिवेशन गर्न नसकेर तदर्थ समितिमा चलेको, शुभेच्छुक संस्थाहरू पनि निष्क्रिय बन्दै गएकोमा संस्थापन इतरबाट आवजहरू उठे ।
अर्को, भ्रष्टाचारका मुद्दामा कांग्रेस स्पष्ट हुनुपर्ने, पूर्व गृहमन्त्रीसमेत रहेका बालकृष्ण खाँण नक्कली भूटानी शरणार्थी काण्डमा मुछिएर जेलमा रहेकाले पार्टीले निलम्बन गर्नुपर्ने पनि आवाज उठ्यो । नक्कली भूटानी शरणार्थी काण्ड, ललिता निवास काण्ड, सुन काण्ड जस्ता भ्रष्टाचारका काण्डका विरुद्धमा कांग्रेस दह्रोसँग उभिनु पर्ने आवाज उठे । संस्थापन पक्षका नेताहरूले संस्थापन इतरका नेताहरूको यी आवाजलाई सभापतिप्रति आग्रहका रुपमा लिए । उनीहरूले सभापतिकै कारण पार्टीले बहुमत ल्याएको, प्रदेश तथा स्थानीय तहमा पनि बहुमत ल्याएर कांग्रेसलाई सबैभन्दा ठूलो दलका रुपमा स्थापित गरेको भन्दै प्रतिवाद गरिरहे । भ्रष्टाचारका कुरामा आफ्ना परिवारका सदस्यलाई दुःख पर्दा उनीमाथि खनिन नहुने भनेर प्रतिवाद गरे ।
अर्को, सभापति देउवाले पार्टी केन्द्रीय समितिमा कुनै अवधारणा प्रस्तुत गरेनन् भने बैठकमा उठेका प्रश्नहरूको पनि उत्तर दिएनन् । सबैका कुरा समेटेजस्तो गरी वैठकको अन्तिम प्रतिवेदन तयार गरियो । कांग्रेस बैठकमा देशको अहिलेको परिस्थितिका बारेमा छलफल भएन । अहिलेका राष्ट्रिय समस्या र तिनको समाधानका लागि सरकारले के गरिरहेको छ ? के गर्नुपर्थ्यो भन्ने कुरामा छलफल भएन । यस्तो अवस्थामा कांग्रेस केन्द्रीय समितिको बैठकको प्रत्यक्ष प्रसारणको अर्थ के रहला ? हुन त कम्युनिष्ट दल एमाले र माओवादी केन्द्रमा जस्तो शीर्ष नेतृत्वप्रति कुनै नेताले पनि केही नबोल्ने भने भएन । कांग्रेस संस्थापनइतर समूहका नेताहरूले सभापति विरुद्ध दह्रोसँग आवाज उठाए । कांग्रेस महासचिव गगन थापाले त संसदीय समितिको अध्यक्ष फेर्ने अभियानमा लागेको र अब पनि लागिरहने बताए ।
दलहरूमा शीर्ष नेतृत्वविरुद्ध आवाज उठे पनि त्यसको सुनुवाइ भएन भने त्यसको अर्थ रहँदैन तर आवाज उठिरहने हो भने नेतृत्वलाई सुध्रन बाध्य पार्छ । नेतृत्वले तत्काललाई वास्ता नगरी नटेरे पनि सही आवाज उठिरहे त्यसले जनमत तयार गर्न थाल्छ । कम्युनिष्ट ठूला दलहरू एमाले र माओवादी केन्द्र दुवैमा नेताहरूले शीर्ष नेतृत्वविरुद्ध केही पनि बोलेको देखिँदैन । अध्यक्ष तथा केन्द्रीय कार्यकारिणीले सिद्धान्तमा स्पष्टता, राष्ट्रिय, अन्तर्राष्ट्रिय मुद्दामा गम्भीरता तथा जनताका मुद्दामा स्पष्टता र कार्यान्वयनमा प्रष्ट भए त नेतृत्वप्रति किन आवाज उठाउने ? केन्द्रीय बैठक बसे पनि कार्यकारिणीले एउटा निर्णय सुनाउँछ, अरू सबै सदस्यले ताली बजाएर उपस्थिति जनाए भयो भन्ने अवस्थाले होइन । शक्ति केन्द्रीयताकाे सिद्धान्त अनुसार अगाडि बढेको भएर पनि होइन ।
शक्तिमा रहने माथिल्लो तह प्रतिबद्ध तथा इमानदार नहुने, तल्लो तहसम्म छलफल बहस नभएको अवस्थामा यस्ता कुरा एकाएक आउन सक्ने छैनन् । आए भने त राम्रो भयो । यस्तो अवस्थामा प्रत्यक्ष प्रसारण अर्थ के रहला ?
दुवै दलमा बहुपदीय प्रणाली छ । लोकतान्त्रिक मानिने कम्युनिष्ट दलमा नेतृत्वप्रति कसैले आवाज नउठाउनुको कारण आवाज उठाए समाप्त भइन्छ भन्ने डर नै हो । एमालेमा केपी ओली विरुद्ध आवाज उठाउने नेताको राजनीतिक भविष्य सुरक्षित हुने अवस्था छैन । ओलीको जति नजिक भइयो उति सुरक्षित भइने भएकाले कसैको पनि विरोधी आवाज निस्कन सक्दैन । माओवादी केन्द्रले बैठकका क्रियाकलाप प्रत्यक्ष प्रसारण गरे पनि नेताहरूले प्रधानमन्त्री तथा अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड विरुद्ध आवाज उठाउन सक्ने अवस्था छैन ।
पार्टी र बाहिरका केही सामान्य आवाज उठ्छन् नै तर अरू सबै अध्यक्ष प्रचण्डलाई निर्णय गर्ने अधिकार दिएर बैठक सकिनेछ । कम्युनिष्ट सिद्धान्त, त्यसको औचित्यता र अहिलेको सन्दर्भमा त्यसको प्रयोगका विषयमा कुनै आवाज उठ्न कठिन छ । नीति महाधिवेशन गर्ने निर्णय त गरिएला तर कम्युनिष्ट सरकार हुँदाकै बेला शिक्षा, स्वास्थ्य तथा जन जीविकाको अवस्थाका बारेमा घनीभूत छलफल भएर सुधारको बाटोमा जाने छैन । शक्तिमा रहने माथिल्लो तह प्रतिबद्ध तथा इमानदार नहुने, तल्लो तहसम्म छलफल बहस नभएको अवस्थामा यस्ता कुरा एकाएक आउन सक्ने छैनन् । आए भने त राम्रो भयो । यस्तो अवस्थामा प्रत्यक्ष प्रसारण अर्थ के रहला ?
भेषराज पोखरेल
नेपालबहस डटकमका नियमित स्तम्भकार भेष राज पोखरेल वरिष्ठ पत्रकार हुन् । विगत २५ वर्षदेखि अर्थ राजनीतिक धारमा कलम चलाउँदै आएका पोखरेलले कान्तिपुर दैनिकमा २० वर्ष भन्दा बढी समय भाषा सम्पादकका रुपमा काम गरेका छन् । स्वतन्त्र लेखकका रुपमा समेत विभिन्न दैनिक पत्रपत्रिकाहरुमा लेखहरू लेख्दै आएका पोखरेलले दुई वर्ष नेपाल तारा डटकमको सम्पादकको रुपमा काम गरेको अनुभव पनि छ ।
लेखकबाट थपवाणिज्य क्षेत्रका समस्या र सरकारको पहल
मंसिर १०, २०८१ सोमबार
छैटौँ एशियाली जनसङ्ख्या सम्मेलनः जनसङ्ख्या र विकासका सवाल
मंसिर ९, २०८१ आइतबार
बीआरआई कसरी स्वीकार्ने ?
मंसिर ८, २०८१ शनिबार
मोरङबाट तस्करी लाइन सुचारु, महिनाबारी असुल्न घुमुवा परिचालन !
नेपालबहस संवाददाता
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
सेनालाई काम नलाग्ने केटु सिरिजका हतियार किनाउन ठेकेदार कार्कीको चलखेल
नेपालबहस संवाददाता
मंसिर ८, २०८१ शनिबार
इरानले शुक्रबार फ्रान्स, जर्मनी र बेलायतसँग आणविक वार्ता गर्ने
मंसिर ९, २०८१ आइतबार
पाँचखालमा ‘सेज’ निर्माण सुस्त
मंसिर १०, २०८१ सोमबार
आज पनि हेर्न नभ्याइनेमा पर्यो जग्गादानविरुद्धको रिट
मंसिर १०, २०८१ सोमबार
अफगानिस्तानमा गाडी दुर्घटना हुँदा छ जनाको मृत्यु
मंसिर १०, २०८१ सोमबार
बारुती सुरुङ खतराका लागि सबैभन्दा जोखिम युक्त देश म्यानमा : राष्ट्रसंघ
मंसिर १०, २०८१ सोमबार
शे–फोक्सुण्डो गाउँपालिकाको गैरसरकारी संस्थासँगको सहकार्यमा जोड
मंसिर १०, २०८१ सोमबार