बुद्धले आँखा खोलेको दिन – बुद्ध जयन्ति !

◊ यज्ञप्रसाद भट्टराई

आज बुद्ध जयन्ती । अर्थात गौतम बुद्धले यस धराधाममा आँखा खोलेको दिन । नेपाल देशको शान र ईज्जत चम्किएको दिन । लुम्बिनीले स्वयं भगवान जन्माएको दिन । आजकै दिन अर्थात बुद्ध पूर्णिमा । अझै पनि नेपाली आकाशमा अशान्तिहरुका काला बादलहरु मडारिरहेको बेला, डर, त्रास र भयले तमाम नेपालीको मनमा अझै पनि घर बनाईरहेको बेला, युद्धका बिभिषिकाहरु र त्यसका भग्नावशेषहरु अझै पनि छरपष्ट रुपमा यत्रतत्र छरिएर रहेको बेला सिंगो विश्वले द लाईट अफ एशियाका नामले चिन्ने र संसारका धेरै देशहरुको राष्ट्रिय धर्मका रुपमा रहेको बौद्ध धर्मका पथ प्रदर्शक उनै भगवान बुद्धलाई सम्झना र सम्मानका अश्रु पुष्पका साथ दुई शब्दसहित सम्झन चाहान्छु ।

बुद्धले आँखा खोलेको देशमा देशका शासकहरुले भने आज पनि आँखा चिम्लिएका छन् । जनताका तमाम बिषयमा अहिले राजनैतिक तुषारापात लागेको छ । २५० बर्ष अगाडि जन्मिएका श्री ५ बडा महाराजाधिराज पृथ्वीनारायण शाहलाई काल्पनिक पात्रका रुपमा चित्रण गर्ने अहिलेका अन्तराष्ट्रिय दलेका हनुमानेहरुले बुद्धलाई कुन रुपमा हेर्लान ? अझ भनौ पैसाका लागि देशको सीमाना बेच्न समेत पछाडि नपर्ने भ्रष्टका मतियारहरुलाई गौतम बुद्धलाई समेत बिदेशी प्रभूका अगाडि पैसाका लागि बिक्री नगर्लान भन्ने के ग्यारेन्टी ? हुन त क्रिस्चियनका पादरीहरुको बाहुल्यता भएको देशमा भगवान बुद्धको कति नै सम्मान रहला र ?

अलि अलि बचें खुचेको रकम पनि अर्काको पार्टी फोर्न र अर्काका सांसद किन्नमै सक्किगो । अरुको के कुरा गर्नु यहाँ त आफ्नै दलका नेतालाई आफ्ना र अर्काका बनाउँदैमा राष्ट्रिय सम्पत्ति स्वाहा हुन्छ ।

आजको एक्काईसौं शताब्दीको उत्तरार्धमा पनि अण्डर एस.एल.सी. नेतृत्वबाट आक्रान्त नेपालको राजनैतिक ब्यवस्थामा शान्ति र बिकासको कुरा एकादेशको कथा झै भएको छ । देशका कार्यकारी दीर्घरोगको शिकार भएका कारण देशको सिंगो सरकार कमजोर परिरहेको छ । सरकारका सबै जसो मन्त्रीहरु दिनमा तीन पटकसम्म कुरा फेर्छन् । अहिले बिश्वभरी फैलिएको महामारीले सिंगो विश्व आक्रान्त बनिरहेको बेला देशमा गरिब जनताका घरमा चुल्हो बल्न छाडीसक्यो । तर सरकारलाई यतापट्टी कुनै चासो छैन । सरकार देशमा कामै नभएको पानीजहाज मन्त्रालयका लागि करोडौ अरबौं रुपैंयाको गाडी किन्न तम्सन्छ । जनता महिनौको लकडाउनले भोकमरीमा परिसक्यो ।

राहत देउन सरकार भन्दा, सरकार उल्टै जनतालाई राहत चाहिने भए बढी कर तिर्न धम्की दिन्छ । जनताको मतबिनै चोरबाटोबाट सांसद छिरेका अझ भनौ सांसद नै नबनी मन्त्री पद पडकाएका अपुतालीहरुलाई जनताको समस्याको बिषयमा के थाहा ? यिनलाई जनतालाई राहत दिनु भन्दा किन डाहा ? कुन दिन जनताको आक्रोसमा पर्दा पछारी दिन्छन्, पछारे झै पाहा । कत्तिसम्म नामर्दीपनको उदाहरण दिन्छ यो सरकार ? राष्ट्रको ढुकुटीको साँचो हातमा लिएर जनतासँग चन्दा र सहयोगको अपेक्षा राख्छ । बिदेशमा भएका आफ्ना देशका नागरिकले पठाएको रेमिट्यान्सले आफ्नाे देशको सरकार पाल्छ । अहिले तिनै नागरिक अप्ठ्यारोमा परेर स्वदेश फर्कन पाँउ सरकार भनेर हारगुहार माग्दा कानमा तेल हाल्छ । देश उभो लाग्ला, जनता धनी बन्लान भनेर तिसौ बर्ष जनताले यिनलाई गर्नुसम्म विश्वास गरे । यिनीहरुकै भरमा परे । जनताको विश्वासको अमूल्य मत यिनलाई स्याललाई मासु पैचो भो । राजनैतिक ईमान्दारिता भन्ने शब्द मनमोहन, मदन र विश्वेश्वर प्रसादसँगै स्वर्ग गो ।

आर्थिक उन्नतिमा बिश्व सामु प्रतिस्पर्धा गर्न अगाडि बढीरहेको देश हेर्दा हेर्दै झन झन गरिब भो । भएभरको राष्ट्रिय सम्पत्ति तिनका दाना र पानी फेर्न मै सिद्धिगो । अलि अलि बचें खुचेको रकम पनि अर्काको पार्टी फोर्न र अर्काका सांसद किन्नमै सक्किगो । अरुको के कुरा गर्नु यहाँ त आफ्नै दलका नेतालाई आफ्ना र अर्काका बनाउँदैमा राष्ट्रिय सम्पत्ति स्वाहा हुन्छ । राहत बाढने नौटङीले सरकारको अहिलेसम्म बचेखुचेको गरिब र सर्वहारा वर्गको सरकार भन्ने शब्द पनि टुकुचामै सतिगो । सरकारको सधैं भ्रष्टाचार गर्ने र अपराधीलाई बोक्ने मात्रै मति भो । यस्ता अपराधी सोच भएका र मानवीय मुल्य र मान्यताको क्लेश पनि हेक्का नभएका नरपशुहरुबाट सञ्चालन भएको देशमा बुद्ध जयन्तिको के नै पो अर्थ राख्ला र ?

सुनाखरी हाँस्न छाडेको छ । गुँरास किन उज्यालो देखिदैन अचेल पाखामा, भालेले बिहान बाँस्न छाडेको छ । यस्तो अवस्थामा देशको काँचुली फेर्ने एउटा शान्तिका दुत गौतम बुद्ध जन्माई देउ ।

हामीलाई आज फेरी एउटा गौतम बुद्ध जन्माउन सक्ने शुद्धोधन जस्तै राजा चाहिएको छ । सबै नेपालीलाई ओत लाग्न मिल्ने बृहत्तर छाता चाहिएको छ । जुन राजाले फेरी एउटा बुद्ध जन्माउन सकोस् । देशका भ्रष्ट र अपराधीहरुको समुल नष्ट गर्न सकोस् । अहिलेसम्म यो देशमा कस कसले के के अपराध गरे भनेर धामीले झै फटाफट बक्न सकोस् । हिंसाको आहालबाट आएका महिषासुरहरुले देशमा रक्तक्रान्तिको ज्वालामुखी मात्रै फुटाए । यो ज्वालामुखीबाट उत्पन्न महामारीको औषधिको रुपमा मलमपट्टी लगाउन सक्ने एउटा बैद्य रुपको बुद्ध जन्माउनु परेको छ । आज सिंगो नेपाली नेपाल आमाकै भर परेको छ । अहिले पनि नेपाली एउटा बुद्ध आउने आशामा बिहान बाँचेको छ, साँझ रुञ्चे हाँसो हाँसेको छ ।

शान्ति, सुशासन, उन्नति, प्रगति र बिकास भन्ने शब्द अन्यत्रै बँसाई सरेको बर्तमान अवस्थामा देशले परिवर्तनको महशुस कहिल्यै गर्न पाएन । देशमा अहिले मुनाल नाँच्न छाडेको छ । सुनाखरी हाँस्न छाडेको छ । गुँरास किन उज्यालो देखिदैन अचेल पाखामा, भालेले बिहान बाँस्न छाडेको छ । यस्तो अवस्थामा देशको काँचुली फेर्ने एउटा शान्तिका दुत गौतम बुद्ध जन्माई देउ । देशलाई लैनो गाई संझिने नपुशंकहरुका लागि सिंगो राज सिंहासन त्याग गर्नसक्ने एक त्यागको प्रतिमुर्ति सिद्धार्थ गौतम जन्माई देउ ।

 आज बुद्ध जयन्तिका दिन हामी सबैं नेपालीहरु मिलेर नेपाल आमासँग एक पटक जोडदार रुपमा पुकार गरौं । हे नेपाल आमा , फेरी एक पटक हामीलाई एउटा बुद्ध जन्माई देउ । अहिंसा परमो धर्मको बाटोमा देशलाई डोर्याउन सक्ने महान सन्त नेता जन्माई देउ । चोर, डाँका, ज्यानमारा, अपराधी, भ्रष्टाचारी, कालोबजारीलाई देशमा कहिल्यै फर्केर आउन नसक्ने गरी सीमाना कटाई देऊ । आज २५६४ औं बुद्ध जयन्तिको उपलक्षमा नेपाल आमाप्रति हाम्रो यहि चाहना छ । यहि मनोकामना छ । नेपालीको मनोकामना र चाहना पुरा गराई दिने जिम्मा अब नेपाल आमाकै जिम्मा ।