छोरा मन्त्री बन्ने खबरपछि बुबाले भने- ‘फोक्ल्याण्डको लडाईँमा मरेको भए यो दिन सुन्न पाउँदिनथेँ’

३ माघ, काठमाडौं । प्रधानमन्त्री प्रचण्डले आज मन्त्रिमण्डल विस्तार गर्दैछन् । आफू नेतृत्वको सरकारलाई समर्थन गर्ने दलहरुबाट मन्त्री बन्नेहरुको नाम प्राप्तभएसँगै उनले मन्त्रिमण्डल विस्तार गर्न लागेका हुन् । उनले नयाँ मन्त्रीहरुको नाम प्रमाणिकरणका लागि राष्ट्रिपति विद्यादेवी भण्डारीकहाँ आजै पठाउँदैछन् ।

दलहरुबीच मन्त्रालयको भागबण्डा मिलेसँगै माओवादी केन्द्रबाट पनि थप मन्त्रीहरुले राष्ट्रपति भण्डारीबाट आजै शपथ लिँदैछन् । माओवादी केन्द्रले यसअघि पार्टीका उपााध्यक्ष नारायणकाजी श्रेष्ठलाई भौतिक पूर्वाधार मन्त्री बनाइसकेको छ । आज रेखा शर्मालाई संचार, सुदन किराँतीलाई पर्यटन र अमनलाल मोदीलाई सामान्य प्रशासन मन्त्रीमा नियुक्त हुँदैछन् ।

किराँती तत्कालीन माओवादीद्वारा संचालित सशस्त्र युद्धका कमाण्डर हुन् । पार्टी संसदीय भासमा प्रवेश गरेपछि किराँती पूर्वी क्षेत्रमा प्रचण्डका विश्वासपाब बनेर राजनीतिमा निरन्तर खटिए । अहिले उनी मन्त्री बन्दैछन् । मन्त्री बन्ने खबर उनले बुबालाई सुनाए । बुबा हर्कबहादुर प्यारालाइसिसका कारण धेरै समयदेखि ओछ्यानमा परेका छन् । सुदनकी आमा पहिल्यै बितिसकेकी छन् ।

उनले बुबालाई आफू मन्त्री बन्न लागेको खबर सुनाउँदा बाबु भावुक बनेको खबर उनले तस्बिरसहित सामाजिक संजालमा राखेका छन् । उनले बाबुको स्वास्थ्य अवस्थालाई ‘डाँडाको घामजस्तै’ भनेका छन् । उनले खबर सुनाउँदा भएको संवाद संजालमा पोष्ट गरेका छन् । खबर सुनेपछि बुबाले आफू फोकल्याण्डको लडाईमा मरेको भए यो दिन सुन्न र देख्न नपाउने भन्दै भावुक भए र आँसु खसालेका थिए । बुबाको कुराले सुदनलाई पनि भावुक बनायो । सुदनले पनि जनयुद्धमा मरेको भए आजका दिन देख्न नपाउने बताएकाे उल्लेख गरेका छन् । हर्कबहादुर पूर्व लाहुरे हुन् । उनले विभिन्न देशबाट लडाइँ लड्ने क्रममा पफाेक्ल्याण्डमा लामाे समय भीषण लडाइँ लडेका थिए ।

जनयुद्धका बेला जेल पर्दा बुबा भेट गर्न आउँदा पीडाले रोएको स्मरण गर्दै सुदनले बुबाले आज खुशीको खसालेका उल्लेख गरेका छन् । उनले बुबाको भनाइलाई उतारेका छन्, ‘आमाजी त पितृको देशमा हुनुहुन्छ आज हामी संगै हुन पाएको भए… । म गए पछि तेरो आमासंग भेट हुन्छ नै होला, म सबै भनिदिउँला ।’

बुबा रोएको देखेर उनले विगत सम्झिँदै भनेका छन्, ‘बुवाले मलाई जेलमा भेट्न आउँदा पनि उ बेला धेरै रुनु भएको थियो । आज पनि उस्तै रुनु भो तर प्रसंग बेग्ला बेग्लै थियो, आँशु भने उस्तै, आँसुको मुहान र भाब भने फरक ।’