कविता : मनको बाघ

 ♦ डा. प्रकाशचन्द्र लोहनी

जंगलमा बस्ने बाघ
मस्त छ आफ्नो संसारमा
यो मनको बाघ
किन यसरी डराउँछ
आफ्नै छायाँसँग पनि
किन यसरी तर्सन्छ
किन हजारथरी तर्कना गर्छ
संसारलाई यसको मतलब छैन
हावा, हुरी, घाम र पानी
सबै आफ्ना काममा ब्यस्त छन्
हरे ! यो मन भित्रको बाघ
कसरी यस्लाई सम्झाउने
डरले यो विह्वल
चिन्ताले लड्खडाउँदै छ
अशान्तिमा डुब्दै छ
नचाहिने आक्रोस
ताल न सुरको गर्जन
अब कति सुन्ने
विचार गर्न बाँकी छ