आँखा

आर्डी भट्ट
भट्टसेरा, बैतडी । हाल बुद्धनगर, काठमाडौं, नेपाल ।
असार १३, २०७७

आँखा-बोल्छ मनको भाका
कहिले देख्न चाहेको मात्र देख्छ
कहिले नदेखिने पनि देख्छ
त्यति सानो आँखा
यति ठूलो संसार अटाउँछ
कहिले अँध्यारोमै झलमल्ल देख्छ
कहिले प्रकाशपुन्जमा तिल्मिलाउँछ र बन्द हुन्छ
आँखा
सुन्दरताको प्रतीक हो
सम्बन्धको जोडाइ हो
अध्ययनको आधारशीला हो
सूचनाको संवाहक हो
हिमालको चमक हो (मयुरको नाच हो
गुलाफको रङ हो-इन्द्रधनुषको मोहकता हो …
आँखाको सुन्दरता स्वप्नरसको मुग्धता पिलाउने आधारशीला हो ।
हामी जोडिन्छौँ
संसारको भव्यता सित
हिजोको सभ्यता सित
भोलिको कल्पना सित
मनको बिचलन, तनको छटपटी
बस ख्याल गरौ त्यही नयन हो कपटी
तिमी प्रेमिल हुन्छयौ – तिमी भ्रमित हुन्छौ ।
पहिला तिम्रो आँखामा ठोकिन्छ
नशाको हाइवे भएर दिमागमा पस्छ
आँखा-आँखा एक भएर सधैँ त्यहीँ बस्छ
आँखाको मादकता, मोहकता अनि विशालता
सृजनाको आधार हो – प्रगतिको जड हो !
लोभी, पापी, प्यासी अनि लालची आँखा
विध्वंसको बीऊ हो, विनाशको कारक हो !