ओलीको देश दौडाहाः अरु दललाई धूलो चटाएर एमालेलाई बहुमतमा पुर्याउन सक्लान् ?

संसदकाे सबैभन्दा ठूलो दल एमालेका अध्यक्ष केपी शर्मा ओली महाधिवेशनपछि देश दौडाहामा छन् । उनले जनताको बीचमा गएर आगामी तीनै तहका निर्वाचनमा बहुमत हासिल गर्ने उद्घोसका साथ यो अभियानमा निस्किएका हुन् । उनले सकेसम्म कांग्रेसलाई चुनावी प्रतिस्पर्धामा हराउने, माओवादी र एकीकृत समाजवादीबाट कार्यकर्ता तानेर कमजोर पारी प्रतिस्पर्धाबाट बाहिर पार्ने दाउमा छन् ।

अहिले उनी पुगेका ठाउँमा देखिएका भीडले उनलाई आफ्नो नेतृत्वमा अरु सबै दललाई निर्वाचनमा धूलो चटाउन सक्छु कि भन्ने लागेको हुनुपर्छ । उनको भाषण त अवश्य पनि आक्रामक छ तर उनको व्यवहार लोकतन्त्रको विरुद्धमा गएको र आफू मात्रै सबै हो भन्ने काम र व्यवहारले जनता उनीतिरै ओइरिन भने कठिन छ । भीड जम्मा त अहिले ओलीको अनुहार हेर्न पनि लाग्छ ।

सबै नेतालाई स्थानीय तह, प्रदेश र केन्द्रका जनप्रतिनिधि बनेर पदमा जान हतारो छ । कसैको विशेष नीतिले तान्ने अवस्था छैन अहिले । जनताले आशा गर्ने कुन कम्युनिष्ट पार्टीको नीति छ र ? व्यवहारले यस्तै देखाएकै छ । पदको बार्गेनिंङ गर्न पनि नेता, कार्यकर्ताहरु दल त्याग गर्ने र प्रवेश गर्ने लहर चलेको छ ।

ओलीले एमाले, माओवादी र एकीकृत समाजवादी सँगै भएको नेकपा हाँके । तीन वर्ष नपुग्दै बरु संसद नै नरहोस्, संविधान नै अपांग बनोस् तर अरुलाई शक्तिमा भागेदारी बनाउनु हुन्न भन्ने व्यवहारका कारण उनलाई सत्ताबाट तल झर्नुपर्यो । पार्टी छिन्नभिन्न भयो ।

उनले अहिले आक्रामक भाषण, अति सक्रियताका कारण अरु दलका केही कार्यकर्ता तथा माओवादी र एकीकृत समाजवादीका धेरै कार्यकर्तालाई आफ्नो पार्टीमा भित्र्याउन त्यति कठिन नपर्ला तर निर्वाचनका बेला उनकै शक्तिमा ल्याउने र फाल्ने अवस्थामा उनका कार्यकर्ता मात्रै होइन नेताहरु पनि माओवादी र एकीकृत समाजवादीमा जाने अवस्था नजिक छ ।

पृथ्वीनारायण शाहले जहाँ टेक्छन् उही राज्य कब्जामा आउँछ भनेजसरी विकासको मूल फुट्ने वा लहर आउने कसरी होला ? केपी ओलीको शक्तिशाली सरकारका बेला कस्ता नीति बने ? तिनको कार्यान्वयन कस्तो भयो भन्ने कुरा आमजनताबाट लुकेको छ र ?

अहिले कम्युनिष्ट दलमै पनि तीनवटा विकल्प तयार छन् । एमालेमा रहने, माओवादीमा जाने, एकीकृत समाजवादीमा जाने । यी तीन विकल्प नेता, कार्यकर्तासामू खडा छन् । सबै नेतालाई स्थानीय तह, प्रदेश र केन्द्रका जनप्रतिनिधि बनेर पदमा जान हतारो छ । कसैको विशेष नीतिले तान्ने अवस्था छैन अहिले । जनताले आशा गर्ने कुन कम्युनिष्ट पार्टीको नीति छ र ? व्यवहारले यस्तै देखाएकै छ । पदको बार्गेनिंङ गर्न पनि नेता, कार्यकर्ताहरु दल त्याग गर्ने र प्रवेश गर्ने लहर चलेको छ ।

केपी ओली र उनको दलका नेताहरुले जहाँ एमाले टेक्छ, त्यहाँ विकासको मूल फुट्छ भन्ने प्रचार गर्दैछन् । पृथ्वीनारायण शाहले जहाँ टेक्छन् उही राज्य कब्जामा आउँछ भनेजसरी विकासको मूल फुट्ने वा लहर आउने कसरी होला ? केपी ओलीको शक्तिशाली सरकारका बेला कस्ता नीति बने ? तिनको कार्यान्वयन कस्तो भयो भन्ने कुरा आमजनताबाट लुकेको छ र ? दलाल पुँजीवादलाई अझ दमदार रुपमा अघि बढाउनेबाहेक समाजवादको सामान्य सुरुवात पनि त हुन सकेको होइन ।

हुन त ओली मोडल चीनको जस्तो हो भन्न सकिएला तर अरु कुनै विधि विधान नै तयार नगरी गरिएको ओलीमनको छनोट प्रक्रिया डोकोमा टोपी लगाएर मान्छेको रुप खोजेजस्तो बन्न पुग्यो । कांग्रेसको महाधिवेशनले दिएको लोकतन्त्रको छाप, लहरका सामू ओलीको छनोट जनस्वीकार्य हुन कठिन छ ।

समयमा काम नगर्ने कति दलाल ठेकेदारलाई कारबाही गरियो ? कति ठूला कर छली गर्ने व्यापारीलाई समाएर कारबाही गरियो ? कहाँ कुन ठाउँमा कति उत्पादनमूलक उद्योग स्थापना भए ? आयातलाई व्यवस्थित गर्दै कति निर्यात बढाइयो ? यी प्रश्नको उत्तर कतै खोज्दा पनि मिल्दैन । यस्तो अवस्थामा प्रचण्ड र माधव नेपाल भएकाले काम गर्न सकिएन भन्नेबाहेक अरु के जबाफ होला ? आफ्नाे शक्ति सञ्चय र अरुलाई पाखा लगाउने काम मात्रै नभएर ओलीको अति सक्रिय शक्ति साँच्चै विकासलाई अघि बढाउनमा लगाएको भए केही अवश्य हुन्थ्यो नै ।

पछिल्लो समय एमालेको महाधिवेशनका क्रममा देखिएको प्रतिनिधि छनोट र नेपाली कांग्रेसको प्रतिनिधि तथा पदाधिकारी छनोटमा धेरै ठूलो अन्तर देखिएको छ । एमालेको छनोट ओलीमय भयो । उनकै तजबिजमा नेता छानिए तर कांग्रेसको छनोटमा सर्वाधिक प्रजातान्त्रिक अर्थात् लोकतान्त्रिक विधि अपनाइयो । हुन त ओली मोडल चीनको जस्तो हो भन्न सकिएला तर अरु कुनै विधि विधान नै तयार नगरी गरिएको ओलीमनको छनोट प्रक्रिया डोकोमा टोपी लगाएर मान्छेको रुप खोजेजस्तो बन्न पुग्यो । कांग्रेसको महाधिवेशनले दिएको लोकतन्त्रको छाप, लहरका सामू ओलीको छनोट जनस्वीकार्य हुन कठिन छ ।

यी सबै अवस्थामा एमालेले सबै दललाई आगामी तीनै तहको निर्वाचनमा धूलो चटाउन त्यति सजिलो छैन । तर शर्त के छ भने गठबन्धनका दलहरुले जनताको पक्षमा काम गरेनन्, भ्रष्टाचार बढ्दै गयो, राष्ट्र्लाई घाटा पर्ने सम्झौता गरे, दलाल पुँजीपतिको दबदबा बढ्दै गएमा भने जनमत ओलीतिरै एकोहोरिन पनि सक्छ है ।