भारी बोक्नै नसक्ने भरिया जस्ताे नेतृत्व

♦ यज्ञप्रसाद भट्टराई

१२ माघ, काठमाडाैं । हे नेपाल आमा ! तिमीलाई कोटी–कोटी नमन छ । आज हामी तिम्रै काखमा नेपाली भएर गर्व गरेर हिँड्न पाएका छौ । तिमीले साँची दिएको हिमाल देखाउँदै विश्वसामु शिर ठड्याएर बोल्न पाएका छौं । पहाडका तरेलीहरु अनि तराईका समथर हरिया फाँटहरुमा मोतीका दाना झुलाउँदै नेपाली आमाका सन्तान हुन पाएकोमा गर्वले छाती फुलाउन पाएका छाैं । बुद्ध जन्मिएको देशमा बसेर विश्वलाई शान्तिको सन्देश दिन सफल भएका छौं ।

आमा, तिमीलाई थाहा छ अहिले तिम्रो देश रोईरहेको छ । हजाराैं तिम्रा सन्तानहरुको आर्तनादले तिम्रो मुलुक शमशान झैं देखिएको छ । अहिले देश विक्षिप्त बनाईएको छ । आर्थिक अवस्था धरासायी छ । देशमा गुण्डाराज चलिरहेकोले जताततै अन्याय छ, शोषण छ, हत्या र बलात्कारको कालोबादल अझै मडारिरहेको छ । आमा ! तिम्रो देश नेपाल अहिले निस्कनै नसक्ने गरी दलदलमा फसेको छ । अझ भनौं बलौटे धापमा फँसेको छ ।

जति निस्किन खोज्यो उति गहिराईमा भासिन थालेको छ । के कुरा गर्नु र आमा ! बिहान स्कूल जान निस्किएकी छोरी बेलुका घर नआउञ्जेल आँखा बाटामै बिस्कुन लगाउनु पर्ने अवस्था छ । छोरो तिमीलाई खुशी राख्न, परिवारको जाउलो जोहो गर्न खाडीमा बेल्चा हान्दै छ । गरिब देशका रोगी नेता पाल्न पनि कलकलाउँदा छोराछोरी विदेश पठाउनै पर्यो । सके रेमिट्यान्स पठाउँछ नसके बिदेशीले नै टिनको बक्सा पठाउँछ । बक्सामा छोरो आउछ आमा, तर जिउँदो हैन मरेको । तर नेतालाई कुनै फरक पर्दैन, भन्छ कालो गए गोरो आउँछन् । यसले भन्दा अर्कोले अझै धेरै रेमिट्यान्स ल्याउँछ ।

आमा ! अहिले तिम्रो देशमा नयाँ राजनैतिक ब्यवस्था आएको छ । नयाँ ब्यवस्थाले नयाँ नयाँ कानूनहरु ल्याएको छ । पहिला पढेलेखेकाले रोजगारी पाउँथे अहिले गनवादले रोजगार हत्याएको छ । पहिला सरकारले जनताको औषधी उपचार गर्दथ्यो अहिले जनताले नेताको औषधोपचारको ब्यवस्था मिलाउन विदेशबाट रेमिट्यान्स पठाउनु पर्छ ।

पहिला अपराधीहरु सजायको कठघरामा उभ्याईन्थे अहिले अपराधीहरुले निरपराधलाई खुलेआम चुनौति दिन्छन् । जनताको घरजग्गामा नेताका धुपौरेहरु किल्ला गाड्छन् । पहिला खुल्ला चौरमा सरकारले बिरुवा रोप्थ्यो अहिले बालुवाटार र टुँडिखेलमा नेताका भतुवाहरु घर ठड्याउँछन् । अपराधका दर्जनौं मुद्धा बोकेका व्यक्ति नै प्रधानमन्त्री, मन्त्री र सांसद हुन्छन् । ब्यवस्था तेसै फेरिएको हैन रहेछ नेपाल आमा, पढनेले रोजगार पाउने, रोगीले औषधोपचार पाउने, असहायले साहारा पाउने र अपराधीले दण्ड पाउने नियममा परिवर्तन भएको छ ।

तिमीलाई थाहा छैन होला आमा ! अहिले अपराधीले पद पाउछन्, निरपराधले मुद्धा खेपेर अदालत धाउछन् । देशमा ज्यानमार्ने र बलात्कार गर्ने अभियोग नलागेको ब्यक्तिले उच्च ओहोदामा नियुक्ति नै पाँउदैन । सहि बोल्ने र सहि काम गर्नेले दण्डित हुनुपर्छ कि भनेर डराई डराई बोल्नुपर्ने अवस्था छ ।

विकास त कति हो कति ? आमा ! अहिले महिना महिनामा रेल आउछन्, पानीजहाज चढेर प्रशान्त महासागर घुम्न पाईन्छ । सुन खानी र नुन खानीबाट निस्किएको उत्पादनले पुरै दक्षिण एशिया ढाकेको छ । पहिला नेपालीले पसिना बगाउँथे अन्न उब्जाउँथे अहिले नेताले भूमाफिया जन्माउँछ, राष्ट्रिय सम्पदा बेच्छ अनि भाडामा लगाउँछ ।

मेरो बिन्ती छ एकपटक फेरी हामीलाई बुद्ध जन्माईदेउ । शान्तिको बिगुल फुक्ने साहसी नेपालीको छोरो जन्माईदेउ । बन्दुक बोकेर हामीलाई तर्साउनु तर्साईसके, लाठी र मुङ्ग्राले भकुर्नु भकुरी सके । घरका चामल मकै लुटेर नपुगेर, खोरका बाख्राले नपुगेर राष्ट्रिय निकुञ्जका बाघ, हरिण र चित्तल हराउन थालिसके ।

विकासको फड्को अति ठूलो छ आमा, रेलमा चढेर उत्तरको हिमाली ऋृङ्ग्खला एकैछिनमा पार गर्दै पुरै चीन घुमेर बेलुका बास बस्न तिम्रै काखमा आउन पाईन्छ । काठमाडाैंमा मेट्रो रेल र विद्युतिय बस चल्नाले वातावरण मल्लकालिन अवस्थाको छ । विकास किराँतकालिन, आर्थिक उन्नति र प्रगति चाणक्यकालिन !!

आमा ! सबै राम्रो छ अहिले देशमा । समय पनि तिमी हुँदाको झैं एकैनाशको चलिरहेको छ । मात्रै तिमी छैनौं अरु त बिहान ५ बजेनै घाम उदाउँछ । दिनभरी उज्यालो हुन्छ बेलुका घाम अस्ताउँछ । अनि राती हुन्छ । फेरि भोलि बिहान भैहाल्छ । सबै नेपालीलाई सञ्चै छ । केहि नेताहरुमात्रै बाह्रमासे बिरामी छन् । एउटै मात्र बिसंतोक छ आमा ! तिमीले जेट विमान त दियौं तर पाईलट बिरामी दियौं । पाईलट डरलाग्दा दियौं । बल्ल-बल्ल ल्याएको जेट बिमानमा पाईलट देख्यो कि जनता जेट बिमानमा चढनै मान्दैनन् ।

एउटै जेटमा कोही ५ हजार चढाउछु भन्छन् कोही अझै बढी । जेट बिमान खरिदमा भन्दा ड्राईभरको औषधोपचारमा मुलुक चुर्लुम्म डुब्ने भो आमा ! कोही भाग नपुगेर मधेस तिर झरिसके । कोहि अझै घुर्की लाउँदै पुरानै पेशामा छन् । खै आमा ! कहिले सबै नेपाली एक भएको देख्न पाईने हो ?? एउटै मालामा उनिएर विश्वलाई चुनौति दिने वीर नेपाली भएको सुन्न पाईने हो ?? सन्तान त असाध्यै धेरै जन्मायौ आमा ! तर विदेशीको गोटी नबनी बिदेशीको गुलाम नबनी, बिदेशीको हली नबनी, विदेशीलाई प्रभू नभनी, देशकै भलाईका लागि काम गर्ने एउटा पनि असल सन्तान अझै जन्माउन सकिनौं आमा ???

लौन आमा ! मेरो बिन्ती छ एकपटक फेरी हामीलाई बुद्ध जन्माईदेउ । शान्तिको बिगुल फुक्ने साहसी नेपालीको छोरो जन्माईदेउ । बन्दुक बोकेर हामीलाई तर्साउनु तर्साईसके, लाठी र मुङ्ग्राले भकुर्नु भकुरी सके । घरका चामल मकै लुटेर नपुगेर, खोरका बाख्राले नपुगेर राष्ट्रिय निकुञ्जका बाघ, हरिण र चित्तल हराउन थालिसके । तिमीले सयौं बर्षदेखि जोगाएर राखेको चारकोषेका रुख बेचेर खानलाई तम्तैयार छन् हवाईअड्डा बनाउने नाममा ।

ठ्याक्कै भन्नु पर्दा दानवराजको क्रिडास्थल बन्न लागिसक्यो नेपाल । विदेशीका सेना आउने हल्लाले रातभर निदाउन छोडिसके तिम्रा टुहुरा बालबच्चा । मुलुक काँक्रो चिरे जसरी प्याक-प्याक पारिसके । लौन आमा ! देशको यस्तो दर्दनाक अवस्थाबाट तिम्रो देशलाई मुक्त गराउन फेरी देशलाई एकताको सुत्रमा उन्नसक्ने राष्ट्रनायक पृथ्वीनारायण जन्माईदेउ ।

नेताहरु मस्त सोमरसमा लठ्ठिएर मृत्यू पछिको अट्टहाँसले पुरा देश थर्कामान भएको छ आमा । पाँचहजार भन्दा बढीको भारी बोक्नै नसक्ने भरियालाई हामी देशै बोक्ने जिम्मा दिन खोज्दैछौं । अलिकति भारी थपौं कि नेता ज्यू, हात्ती र गधालाई समान भारी अलि नसुहाउला की ??? खड्ग तरवारको कुरा सुन्दै जनता हाँसो मजाक उडाउँछन् ।

पुर्खाले जोगाएर राखेका नासोहरु अपराधीहरुले छियाँछियाँ पारिसके आमा, देशको भौतिक संरचना र राष्ट्रिय सम्पदाहरु सबै ध्वस्त पारिसके । जताततै फाटेको छ, च्यातिएको छ, भत्काईएको छ, फेरी एकपटक अझ भनौं अब अन्तिम पटक यो देशलाई टालटुल गर्न सक्ने एउटा अरनिको जन्माईदेऊ । जनताको आशा भरोषाको केन्द्र न्यायालय नै राजनैतिक नियुक्तिको भागबण्डामा कहिले घाँम तिर ढल्किन्छ कहिले छायाँतिर । जनताले न्यायको अन्तिम आशा पनि मारिसके आमा, लौन एउटा राम शाह जन्माईदेउ ।

अपराधीका झुण्डहरु तिम्रो अस्मिता माथि विदेशीले धावा बोल्दा पनि चुँ गर्दैनन् । मुलुकको सीमाना बाबुले दिएको अंश झै गरेर बेचेर खाईसके । नदीनाला त यसअघि नै कतिले पालैपालो भ्याईसके । आमा हौ ! लौन एकपटक एउटा भीमसेन थापा र बलभद्र कुँवर जन्माईदेऊ । बिदेशीलाई थुरुरुरु पार्दै गुमेको लिम्पियाधुरा र लिपुलेक, ईलामको पशुपतिनगरदेखि तराईका सुस्ता र कालापानी फर्काउन सक्ने वीर बहादुर शाह जन्माईदेऊ ।

देशको सीमाना नापेर पिल्लर गाड्न सक्ने बहादुर र साहसी जङ्गबहादुर जन्माईदेउ । नारी अस्मितामाथि पटक पटक बलात्कार भैरहँदा पनि देशका शासकहरु यस्तो बलात्कारहरु त निरन्तर चलिरहने प्रकृया हो भन्दै रातो कार्पेटमा गन्हाएका खुट्टा टक्ट्क्याउछन् । लौन आमा, बिर बिराङ्गना लक्ष्मीबाई र राजेन्द्रलक्ष्मी जन्माईदेउ । देशको नाम माटोमा मिलाउने भ्रष्ट अपराधी, चोर र फटाहा हैन आमा सीता, भृकुटी र पासाङ्ग लामु शेर्पा जन्माईदेऊ ।

आमा, तिमीलाई बिक्षिप्त अवस्थामा देखेर रातदिन रुने सन्तानहरुको बीचमा अब नयाँ नेपाल निर्माणको परिकल्पना सहितको नयाँ राज्य ब्यवस्था शुरु गरिदेऊ । जहाँ स्वच्छता, ईमान्दारिता, मानवता, स्वतन्त्रता र विकास सँगै अगाडि बढेको देख्न पाईयोस् । देशको अभिभावकसँग खुलेर बोल्न पाईयोस् । देशको प्रधानमन्त्री देख्दा गर्वले छाती फुलाउन पाईयोस् ।

राजनीतिमा अपराधिकरण अत्ति मौलायो आमा, राजनीतिलाई उजिल्याउने फेरी एउटा विश्वेश्वरप्रसाद र मदन भण्डारी जन्माईदेऊ । प्रसव बेदनाको अति कठोर क्षणलाई पार गरेर तिमीले जन्माएका सयौं नेता अहिले पनि नरभक्षीको संख्या उराल्दै छन् । तिम्रा सन्तानको मृत्यूमा भागबण्डा लगाउदैछन् । आफ्नै देशको उच्च तहमा आसिन नेता भन्न रुचाउने नरभक्षीहरु नै जनताको कारुणिक मृत्यूको अन्तिम भोजमा सहभागी हुदैछन् ।

नेताहरु मस्त सोमरसमा लठ्ठिएर मृत्यूपछिको अट्टहाँसले पुरा देश थर्कमान भएको छ आमा । पाँचहजार भन्दा बढीको भारी बोक्नै नसक्ने भरियालाई हामी देशै बोक्ने जिम्मा दिन खोज्दैछौं । अलिकति भारी थपौं कि नेता ज्यू, हात्ती र गधालाई समान भारी अलि नसुहाउला की ??? खड्ग तरवारको कुरा सुन्दै जनता हाँसो मजाक उडाउँछन्, निरपराध एउटा छविलाल जन्माईदेऊ न आमा !!

आमा ! तिमीलाई बिक्षिप्त अवस्थामा देखेर रातदिन रुने सन्तानहरुको बीचमा अब नयाँ नेपाल निर्माणको परिकल्पना सहितको नयाँ राज्य ब्यवस्था शुरु गरिदेऊ । जहाँ स्वच्छता, ईमान्दारिता, मानवता, स्वतन्त्रता र विकास सँगै अगाडि बढेको देख्न पाईयोस् । देशको अभिभावकसँग खुलेर बोल्न पाईयोस् । देशको प्रधानमन्त्री देख्दा गर्वले छाती फुलाउन पाईयोस् ।

शैक्षिक जनशक्तिलाई स्वदेशमै उपयोग गर्न पाईयोस् । विदेशीका चम्चाहरुलाई विदेशतिरै धपाईयोस् । देश बेचेर खानेलाई चारपाटा मुँडेर पुरै देश घुमाईयोस् । अबोध छोरीचेलीलाई बलात्कार गर्नेहरुलाई बीच सडकमा निकालेर उसकै छोरीबाट सजाय दिन लगाईयोस् । न्यायमूर्ति किन्नेको सम्पत्ति सर्वव्सहरण गर्दै जेलको चौघेरामा कोच्न पाईयोस् ।

हत्या, बलात्कार र भ्रष्टाचारको मुद्धा लागेका सबैलाई प्रहरीको खोरमा देख्न पाईयोस् । कर माथि कर थोपरेर नेपालीलाई उठनै नसक्ने अवस्थामा पुर्याउने मख्खिचुसहरुलाई तिनीहरुको पहिलाकै दायरामा ल्याईयोस् । देशको सीमाना बेचेर खानेलाई मृत्युदण्ड दिदाँ जस्तै झुण्ड्याइयोस, हरेक नेपालीले नेपालमै बसेको आभाष दिलाउन पाईयोस् । आमा ! तिमी बुढी भैसक्यौ, बिक्षिप्त भैसक्यौ, तर पनि हाम्रो अनुरोधलाई स्वीकार गर्दै अन्तिम पटक एउटा वीर नेपाली सपूत जन्माईदेउ ।