ओलीका काइते कुरा

सम्पादकीय

५ फाल्गुण, काठमाडौं । दुईतिहाईको शक्ति हत्याएका वर्तमान प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले हिजो गृहनगर दमक पुगेर भने – सरकारको राम्रा कामको आरिस गर्नेले षडयन्त्र गर्न थालेका छन् ।

सरकारको लोकप्रियतासँग तर्सेकाहरु यतिबेला सत्ता नै बदल्ने षडयन्त्र गर्दैछन् । ओलीका यी भनाई को र कतातिर लक्षित छन्, त्यो बुझ्ने मनुवा देखिएको छैन । किन हो ओलीलाई त्यस्तो आशंका छ कि उनको लोकप्रियता चुलिएकाले षडयन्त्रको तानावाना सुरु भएको हो ।

नेपालको इतिहासमै सर्वशक्तिमान अवस्थामा पुगेका ओलीको रोदन अर्थपूर्ण लाग्छ । बाहिरबाट हेर्दा उनलाई सत्ताबाट गलहत्याउने ल्याकत न त विपक्षीसँग देखिन्छ, न देशीविदेशी शक्तिबाटै कुनै खतरा । आखिर किन त ओलीको बोली लत्रिएको होला ?

विगतमा गिरिजाप्रसाद कोइराला पनि कुनै नयाँ कुरा बोल्नु प¥यो भने बिराटनगर पुग्थे । राजनीतिक क्षितिजमा कुनै तरंग ल्याउनका लागि उनी यस्तै पुडिया इस्तेमाल गर्थे । त्यसले सम्पूर्ण राजनीतिक क्षेत्रमा भूइँचालो जान्थ्यो । अहिले ओली पनि कोइरालाकै सिको गर्न खोज्दैछन् ।

ओलीले देखेको षडयन्त्र सामान्य आँखाले ठम्याउन सक्ने स्थिति छैन । त्यसैले किन होला ओली बेसुरका कुरा गर्दैछन् भन्ने पनि लाग्दो हो । नेपालको संविधानले प्रधानमन्त्री विरुद्ध दुई वर्षसम्म अविश्वासको प्रस्ताव ल्याउन नपाउने व्यवस्था छ । ओलीले आफ्नो दुई वर्षे कार्यकाल पूरा गरेको दोस्रो दिन अर्थात फागुन ४ गते नै सरकार विरुद्ध अविश्वासको प्रस्ताव आउने प्रतिकात्मक प्रसंग उठाएका छन् ।

विदेशी शक्ति पनि ओली सरकार विरुद्ध कतै देखिएको छैन । भारत, चीनसँग अच्छा दोस्ती छ ओलीको । अमेरिकाको उनी बिरोधको नाममा ‘बि’ समेत सुन्न सक्दैनन् । त्यसैले एमसीसी जसरी भएपनि पारीत हुने उद्घोष गरिरहेका छन् ओली । यस्तो अवस्थामा उनलाई त्राश कताबाट होला त ? सोझो उत्तर छ आफैं भित्रबाट अर्थात ‘नेकपा’ ।

यो मात्र संयोग हुन सक्दैन । पक्कै कुनै न कुनै तालमेल अवश्य रहेको छ । शक्तिको दुरुपयोग गर्नेले सधैं त्राश र आशंकामा बस्नुपर्ने हुन्छ सायद । त्यसैले विगतमा पनि प्रधानमन्त्रीहरु यस्तै गनगन गर्थे । सधैं अस्थिरताको कुरा गर्थे । ओली पनि दुई वर्षे कार्यकाल पूरा भएलगत्तै यस्तै गनगन गर्न थालेका छन् ।

सरकारको उछितो काढ्नुपर्ने काम विपक्षी दलले गर्नु पर्ने हो । वैकल्पिक सरकारका रुपमा विपक्षीलाई लिनु पर्ने हो । तर विपक्षी नेपाली कांग्रेस आफैं बिरामी परेको छ । विपक्षीको भूमिकामा ज्यादै कमजोर रहेको कांग्रेसले ओली विरुद्ध षडयन्त्र गर्ने र सत्ता ढाल्ने कुरा पत्यार लाग्दैन ।

उता, विदेशी शक्ति पनि ओली सरकार विरुद्ध कतै देखिएको छैन । भारत, चीनसँग अच्छा दोस्ती छ ओलीको । अमेरिकाको उनी बिरोधको नाममा ‘बि’ समेत सुन्न सक्दैनन् । त्यसैले एमसीसी जसरी भएपनि पारीत हुने उद्घोष गरिरहेका छन् ओली । यस्तो अवस्थामा उनलाई त्राश कताबाट होला त ? सोझो उत्तर छ आफैं भित्रबाट अर्थात ‘नेकपा’ ।

माधवकुमार नेपाललाई नवौं महाधिवेशनबाट हराएका ओलीको विजय यात्रा त्यसपछि सुरु भएको हो । संसदीय दलमा झलनाथ खनाललाई उत्तानो पारेपछि ओलीले उँधो हेर्नु पर्ने अवस्था कहिल्यै रहेन । अझ नेकपा माओवादीसँगको सहयात्रा सुरु भएपछि ओलीका लागि सत्र पल्टिएको थियो । सत्तामा पुगेको दुई वर्ष उनको एकछत्रै भयो पार्टी र सरकार दुबै मोर्चामा ।

विकास विरोधीको षडयन्त्र भनेर ओलीले आफ्नाबाट संभावित विरोधको संकेत गरेको हुनुपर्छ । माधव नेपाल पक्षलाई धेरै पेलेको बुझाई पार्टी भित्र विकसित भइरहेका बेला एमसीसी विवादले चर्काे स्वरुप लिएको छ । नेपाल गुटका भीम रावल र झलनाथ खनाल स्वयं एमसीसीलाई जस्ताको तस्तै पारित गर्न नहुने पक्षमा सतिसाल बनेका छन् ।

तर सभामुख प्रकरणबाट भने उनको गोधुली सुरु भएको छ । नौ सदस्यीय पार्टी सचिबालयमा उनी ३ जनामै सीमित रहे । पूर्व एमालेबाटै उनलाई अफ्ठेरो अवस्थामा पुर्याइयो । त्यसपछि भने ओलीको आक्रमक शैली र व्यावहारमा बदलाव आएको छ । अहिले उनी रक्षात्मक अवस्थामा पुगेका छन् । अब उनलाई डर छ, कतै आफैं भित्रबाट षडयन्त्र त हुने होइन । त्यसैको अभिव्यक्ति हो –षडयन्त्रको प्रसंग ।

खासगरी एमसीसी पारित गर्न अवरोध गर्न खोज्नेलाई उनले विकास विरोधी भनेका छन् । एमसीसीको विरोध गर्ने चाहीं उनकै पार्टी भित्र रहेका छन् । विकास विरोधीको षडयन्त्र भनेर ओलीले आफ्नाबाट संभावित विरोधको संकेत गरेको हुनुपर्छ । माधव नेपाल पक्षलाई धेरै पेलेको बुझाई पार्टी भित्र विकसित भइरहेका बेला एमसीसी विवादले चर्काे स्वरुप लिएको छ । नेपाल गुटका भीम रावल र झलनाथ खनाल स्वयं एमसीसीलाई जस्ताको तस्तै पारित गर्न नहुने पक्षमा सतिसाल बनेका छन् ।

मृगौलाले काम गर्न छाडेको बेला छ । चाँडै नै नयाँ मृगौला प्रत्यारोपणको तयारीमा रहेका ओली संभावित सत्ताको खेल आँकलन गरिरहेका छन् । मृगौला प्रत्यारोपणपछि लामो समय ओच्छ्यान पर्ने अवस्थामा पार्टी भित्रकै विपक्षीको गठबन्धन खतरनाक हुन सक्छ भन्ने बुझाई उनको देखिन्छ ।

त्यसबाट उम्कनका लागि कसरी जाने भन्ने पिरलो उनको टाउको दुखाई बनेको छ । सत्ताको लागि जस्तो सुकै खेलको भेल ल्याउन सक्ने पुष्पकमल दाहालको आनीबानी र व्यावहार ओलीका लागि नौलो होइन । त्यसमाथि नेपाल र झलनाथको मिलोमतोले वामदेब गौतमसमेत टाढिएको ओलीले राम्रो बुझेका छन् । त्यही डर र पिरले ओलीलाई षडयन्त्रको गन्ध दिएको हुनुपर्छ ।