विचित्रको वस्त्रमा छोपिएको ओलीको नक्कली राष्ट्रवाद

♦ खगेन्द्र भण्डारी

हामीले धेरै पटक सुनेको एउटा नीति कथा “बादशाहकाे नयाँ लुगा” अहिले सान्दर्भिक भएको छ । कथा अनुसार , “एकजना महाराज पोशाकका सौकिन । उनी नयाँ नयाँ वस्त्र लगाउन मरिहत्ते गर्थे । सधैं उनलाई नयाँ नयाँ पोशाक लगाउने हुटहुटीले सताउँथ्यो । जति सिलाएपनि चित्त नबुझ्ने भोलिपल्टै नयाँ चाहिने । मन्त्रीगण सधैं तनावमा हुने अवस्था आईलाग्यो । जतिसुकै नयाँ र राम्रो पोशाक तयार गरेपनि राजन असन्तुष्ट । दिक्दार भएर महामन्त्रीले एउटा जुक्ति लगाए । महाराजालाई अब बस्त्रका नाममा नांगो घुमाउने । नभन्दै भोलिपल्ट महामन्त्रीले कहलिएको दर्जीलाई बोलाएर महाराजालाई विचित्रको वस्त्र सिलाउन भने । दर्जीले कसैले तयार नगरेको विचित्रको पोशाक सिलाएर ल्याए । महामन्त्रीले उसलाई बिदा गरे ।

नभन्दै महाराजको सवारी चल्यो । नगरवासीले वाह वाही गरि महाराजलाई स्वागत गरे । कतिले त नारा नै लगाए – महाराजको नयाँ पोशाक विचित्रको छ । वाह कस्तो आकर्षक । महाराज दंग पर्दै अघि बढ्दै थिए । बाटोमा उभिएको एउटा बालकले चिच्याएर भन्यो – हाम्रा राजा त नांगै छन् । अनि महाराज छाँगाबाट खसे ।

अनि भारदारी सभामा सबैलाई डाकेर एउटा रित्तो झोलाबाट केही निकालेजस्तो गरे । राजाले सोधे – खै त पोशाक ? महामन्त्रीले जवाफ दिए – सरकार बडो आकर्षक पोशाक छ । यी हेरिबक्योस् त । महाराजाले केही देखेनन् । अनि सोधे अर्का मन्त्रीलाई कस्तो पोशाक छ ? अर्काे मन्त्रीले पनि बढो आकर्षक भएको बतायो । महाराजालाई चित्त बुझेन । कान्छी महारानीलाई बोलाएर सोधे यो पोशाक कस्तो लाग्यो ? महारानीले कुरा बुझिन् र भनिन् – गज्जब छ सरकार ।

अनि महाराजाले त्यो पोशाक लगाए । विचित्रको पोशाक । सबैजना राम्रो भनेर तारिफ गर्छन् । तर महाराज भने कही देख्दैन् । उनले आफ्ना चाकरले भनेको पत्याए । अनि पोशाक लगाएर शहर परिक्रमा गर्ने निधो भयो । उर्दी जारी गरियो – महाराजले विचित्रको पोशाक पहिरिनु भएको छ । सबैले ताली लगाएर जयजयकार गरौं । नभन्दै महाराजको सवारी चल्यो । नगरवासीले वाह वाही गरि महाराजलाई स्वागत गरे । कतिले त नारा नै लगाए – महाराजको नयाँ पोशाक विचित्रको छ । वाह कस्तो आकर्षक । महाराज दंग पर्दै अघि बढ्दै थिए । बाटोमा उभिएको एउटा बालकले चिच्याएर भन्यो – हाम्रा राजा त नांगै छन् । अनि महाराज छाँगाबाट खसे ।”

आसेपासे भन्छन् – राजधानीमा धुलो धुँवा सकियो । तपाई आएपछि कसैले मास्क लगाउनु परेको छैन । तुरुन्तै उनले भाषण ठोके – अब काठमाडौं धूलो धुँवामुक्त भयो । लगत्तै चर्काे आलोचना भयो । मूलधारका अखबारहरुले जताततै नाक छोपेर हिंड्नुपरेको तस्विरसहितको समाचार छापे । चाकडीबाज मण्डलीले ओलीलाई भने – यो त तपाईलाई असफल देखाउन विरोधीले चलेको चाल हो । नभन्दै भाषण ढोकी दिए – मलाई गाली गर्नका लागि प्रायोजित रुपमा यस्ता समाचार र तस्बिर छापिएका हुन् ।

बल्ल बुझे उनले कथाको अन्तर्य । त्यसपछि महाराजले कहिल्यै नयाँ पोशाकको चाह गरेनन् । साथै आफू नांगो हिंड्नुका पछाडि चाकडीबाजको कुरा प्रिय लाग्ने स्वभाव रहेको बुझे । त्यसपछि उनले कहिल्यै पनि आफ्नो तारिफ नगर्न आदेश दिए । अहिले ठीक त्यस्तै अवस्था आइपरेको छ – दुई तिहाईका प्रधानमन्त्री खड्गप्रसाद ओलीलाई । आसेपासे भन्छन् – राजधानीमा धुलो धुँवा सकियो । तपाई आएपछि कसैले मास्क लगाउनु परेको छैन । तुरुन्तै उनले भाषण ठोके – अब काठमाडौं धूलो धुँवामुक्त भयो । लगत्तै चर्काे आलोचना भयो । मूलधारका अखबारहरुले जताततै नाक छोपेर हिंड्नुपरेको तस्विरसहितको समाचार छापे । चाकडीबाज मण्डलीले ओलीलाई भने – यो त तपाईलाई असफल देखाउन विरोधीले चलेको चाल हो । नभन्दै भाषण ढोकी दिए – मलाई गाली गर्नका लागि प्रायोजित रुपमा यस्ता समाचार र तस्बिर छापिएका हुन् ।

दुई तिहाईको सत्ता उन्मादले चूर भएका ओलीलाई कसैले भनिदियो । यहाँ पत्रकारहरु तपाईंलाई सिध्याउन लागेका छन् । यिनलाई यसरी छाडा छाड्ने हो भने वित्याँसै पर्छ । त्यसपछि उनले फरमान जारी गरिदिए – बढ्ता बोले भने थुन्ने गरी कानून बनाई दिनू । आदेशको पालना गर्न उनका कुरुवा चाकर खडा भए गोकुल बाँस्कोटा । अनि सुरु भयो पत्रकार ठेगान लाउने उपक्रम । पहिला ल्याइयो मिडिया काउन्सिल विधेयक । एक वर्ष थुन्ने र १० लाख रुपैयाँ तिराउने प्रावधान ल्याइयो । सर्बत्र चर्काे विरोध भयो । तर ओलीका वरिपरिका चाकरहरु भन्थे – यी दुई चार जना कराएर केही हुन्न । झुक्ने काम छैन । दुईचार दिनमा गल्छन् । केही फरक पर्दैन । ओली कड्किएर बोले – दुई तिहाईको सरकारसँग ब्याक गियर छैन । काग कराउँदै गर्छ , हात्ती लम्कँदै गर्छ ।

ओलीलाई चाकरहरु भन्छन् – सरकार ढाल्ने चाला हो । पार्टी भित्रका विरोधी नै सक्रिय छन् । पछि हट्ने कुरै छैन । ओली पनि हो मा हो मिलाइरहेका छन् । यही रुपमा ओली सरकार लामो जान सक्ने देखिंदैन । लैनचौरको चाकडीका भरमा अब सत्ता टिक्न गाह्रो छ । अब लैनचौरलाई अर्काे खेताला चाहिएको छ । त्यसैले नक्कली राष्ट्रवादको चोला निकाल्न उ नै सक्रिय छ ।

अनि फेरि ल्याइयो – सूचना प्रविधि विधेयक । यसमा त सर्वसाधारणलाई समेत १५ वर्षसम्म थुन्ने गरी प्रावधान राखियो । पार्टी भित्रैबाट चर्काे विरोध भयो । चाकडीबाजको तर्क थियो – यो तपाईलाई बद्नाम गर्न पार्टी भित्रैकै विरोधीको चाला हो । हजूरलाई र सम्मानित पदमा आसिनलाई जोडेर बद्नाम गर्न चाहनेको विरोधको अर्थ छैन । यही भाषा र शैलीमा बाँस्कोटाले संसदीय समितिमा एउटा भिडियो प्रस्तुत गरे । राष्ट्रपति र ओलीलाई जोडेर पोष्ट गरिएको प्यारोडी । साथै उनले यसरी बद्नाम गर्न खोज्नेलाई दुई तिहाई सरकारले छुट दिन नसक्ने हुँकार गरे । ओली पनि दंग भए ।

त्यसपछि उनको नक्कली राष्ट्रवादको उछित्तो काढ्ने गरी आईफा काण्ड आयो । ०७२ असोज यता भयङ्कर राष्ट्रवादी बनेका ओलीले आफ्नो असली अनुहार आईफा प्रकरणमा देखाइदिए । हिन्दी भाषा, संस्कृतिको प्रबद्र्धन गर्न उनले मन्त्रिपरिषदबाटै निर्णय गराए – आईफा नेपालमा गर्ने । यसका लागि एक अर्ब रुपैयाँ अनुदानसमेत दिने । अनि त धेरैलाई ओलीको लैनचौरसँगको साँठगाँठ थाहा भयो । धेरैतिरबाट विरोध भएपछि तत्काल निणर्य स्थगित भएको छ । तर आउरेबाउरे भन्दै छन् – नेपाल भ्रमण वर्ष सफल बनाउन भएपनि आईफा गर्नुपर्छ । यो पनि विपक्षीको चाल हो । भ्रमण वर्ष असफल पार्न यसको विरोध गरिएको रिपोर्टिङ ओलीलाई गरिएको छ । त्यसैले होला, शनिबारको नेकपा संसदीय बैठकमा ओलीले भने – आईफा हाल स्थगन भएको हो , उपयुक्त समयमा उचित निर्णय लिइने छ ।

कसैले ओलीलाई सुझाए राष्ट्रवादी छविमा क्षति पुगेजस्तो छ । अनि मन्त्रिपरिषद बैठक बसेर भारतबाट आयात हुने सबै हरिया तरकारी र फलफुलको कीटनाशक औषधिको मात्रा परिक्षण गर्ने निर्णय गरियो । यति गर्दा गुमेको राष्ट्रवादी शाख फर्कने सल्लाह तिनै चाकरले दिए । त्यसै गरियो । तर निर्णय भएको दुई साता बितेको छैन मन्त्रिपरिषले निर्णय ग¥यो – हाललाई बिना अवरोध भित्रन दिने । ख्वामितको आदेश टार्नु ओलीको वसमा थिएन । हाललाई परिक्षण गर्ने औजार नभएकाले निर्णय फिर्ता लिने तर्कमा ओलीको राष्ट्रवाद अडिएको छ ।

सत्तामा पुगेपछि जो पनि अन्धो हुन्छ भन्ने कुरा ओलीको पछिल्लो चरित्रबाटै प्रष्टिएको छ । अब ओली पनि माथि चर्चा गरिएका महाराजको जस्तो अवस्थामा पुगेका छन् । चाकरहरुको बन्दी बनेका छन् । तर ओलीले यति बुझिसक्दा बाग्मतीमा धेरै पानी बगिसकेको हुन्छ ।

आखिर लैनचौरको सच्चा आदेशपालक न हुन् ओली । यसको चर्काे आलोचना भयो । शनिबारको संसदीय दलको वैठकमा सांसदले प्रश्न उठाए । ओली चर्किए – पूर्वाधार नभइकन कसरी परीक्षण गर्ने ? जबकी नेपाली व्यावसायीले अलैंची , अदुवा निर्यात गर्दा पटना र कलकत्ता पुगेर परीक्षण गराईरहेका छन् । एकजना चाकर चलायमान भए । ट्वीटरमा लेखे– भनिन्छ छौंडाहरु आफैं चलबलाउँदैनन् , कसैले छाड्छन् कसैले दुख दिन्छन् । यी छौंडाहरु आफैं चलायमान हुन् की कसैले छाडेका हुन् ? ओली भजनमण्डलीका नाईके विष्णु रिमालले यस्तो ट्वीट गरेपछि नेकपा भित्रै खैलाबैला भएको छ ।

ओलीलाई चाकरहरु भन्छन् – सरकार ढाल्ने चाला हो । पार्टी भित्रका विरोधी नै सक्रिय छन् । पछि हट्ने कुरै छैन । ओली पनि हो मा हो मिलाइरहेका छन् । यही रुपमा ओली सरकार लामो जान सक्ने देखिंदैन । लैनचौरको चाकडीका भरमा अब सत्ता टिक्न गाह्रो छ । अब लैनचौरलाई अर्काे खेताला चाहिएको छ । त्यसैले नक्कली राष्ट्रवादको चोला निकाल्न उ नै सक्रिय छ ।

यसरी बद्नामी बढ्दै गएपछि ओलीको विकल्पमा अर्काे गोठालो ल्याउने लैनचौरको आकांक्षा हो । सत्तामा पुगेपछि जो पनि अन्धो हुन्छ भन्ने कुरा ओलीको पछिल्लो चरित्रबाटै प्रष्टिएको छ । अब ओली पनि माथि चर्चा गरिएका महाराजको जस्तो अवस्थामा पुगेका छन् । चाकरहरुको बन्दी बनेका छन् । तर ओलीले यति बुझिसक्दा बाग्मतीमा धेरै पानी बगिसकेको हुन्छ ।